| dc.description.abstract | Bir çok anayasada savas hâli bir olaganüstü yönetim usulü ya da olaganüstü yönetim usullerinden birinin ilânı için hukuki bir gerekçe olarak öngörülmüstür. Savas hâlinde ya da bu hâle dayanılarak olaganüstü yönetim usullerinden biri ilân edildiginde temel hak ve özgürlükler sınırlanmakta ya da bunların kullanılması durdurulmaktadır. De iure kısıtlama veya durdurmaların yanında, savas hâli, yasam hakkı dahil olmak üzere tüm temel haklara yönelik bir de facto tehdit de olusturmaktadır. Savas, insanların, ulusların, devletlerin gelecegini belirleyebilir. Bu yüzden savas ilânına iliskin karar verme süreci yasamsal önem tasımaktadır ve genellikle anayasalarda belirlenmistir. Tezin amacı, Türkiye Cumhuriyeti’nin 1982 tarihli Anayasası’nda savas hâli ilân etmeye iliskin karar alma sürecinin, savas hâlinde yürütme organının genisleyen yetkilerinin, yasama ve yürütme organı arasındaki güç dengelerinin ve temel hak ve özgürlüklerin durumunun anayasal çerçevesinin belirlenmesidir. Karsılastırmalı bir çalısma yapılmamıs olmasına karsın, bir fikir olusturabilmesi açısından tezin ilk bölümünde, batı demokrasilerinde konunun anayasal düzeyde nasıl çözümlendigine kısaca deginilmistir. Sonuç bölümündeyse, 1982 Anayasası’nın savas hâline iliskin düzenlemeleriyle ve bununla baglantılı diger konularla ilgili bazı tespitler ve çözüm önerileri yer almaktadır. | |
