KUR’AN-I KERîM’DE ANILAN BAZI PEYGAMBERLERİN YALNIZLIK DENEYİMLERİ

Abstract

İslam tasavvufunun, insanı olgunlaştırma yöntemlerinden birisi de geçici olarak sosyal hayattan izolasyon ile gerçekleşen uzlettir. Uzlet, disipline bir yalnızlığı ifade eder ve kaynağını peygamber uygulamalarından alır. Kur\'an-ı Kerim\'e bakıldığında, Musa peygamberin Tur dağında, Yusuf peygamberin bir kuyuda ve hapiste, Yunus peygamberin bir balığın karnında bir süre yalnız yaşadığı görülmektedir. Yine İbrahim peygamberin yaratıcı ile ilgili tefekkür ve tahlil çabalarını tabiatla baş başa yani yalnız gerçekleştirdiğini ilgili ayetlere ve bu ayetlerin yorumlarına bakarak anlamak mümkündür. İslam peygamberi Hz. Muhammed(s)in de peygamberlik görevi öncesi Hira dağındaki bir mağarada inzivasından ve peygamberliği süresince Ramazan ayının son on gününü mescitte yalnız geçirmesinden hadis koleksiyonları sayesinde haberdarız. İnsanlığın kutsal öğretmenleri olan peygamberlerin, görevleri sebebiyle insanlarla güçlü bir iletişim kurmaları kaçınılmaz olduğu halde, yaşantılarında yalnızlık karelerinin bulunması yalnızlığın önemini paradoksal olarak ortaya koymuştur. \"Kur\'an-ı Kerîm\'de Anılan Bazı Peygamberlerin Yalnızlık Deneyimleri\" isimli bu yüksek lisans tezi, bir giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde uzlet kelimesinin anlamları ile İslam mistiklerinin uzlete dair düşüncelerine yer verilmiş, ikinci bölümde ise yukarıda anılan peygamberlerin yalnızlıkları incelenmiştir.