Kalite yönetim sisteminin kuruluşlara sağladığı yararlar ve uygulamada karşılaşılan sorunlar-tekstil sektöründe faaliyet gösteren bir kuruluşta uygulaması
Özet
Son yıllarda işletmeler rekabet güçlerini artırmak üzere yoğun bir mücadeleye girmişlerdir. Özellikle artan bilgi ve gelişen teknolojik imkânlar sonucunda, işletmeler daralan pazar imkânlarından daha fazla yararlanabilmek için müşteriye yönelmişler ve buna bağlı olarak ciddi bir farklılaşma yarışı başlamıştır. Bu farkı yaratan en önemli unsur da “kalite” olmuştur. Kalite kavramı zaman içinde farklı bakış açılarıyla ele alınmış ve kalite kontrol, toplam kalite kontrol, kalite güvence ve standartlaşma olarak gelişerek bugünkü biçimiyle Toplam Kalite Yönetimi olarak en geniş boyutta kullanılır olmuştur. İşletmecilik ortamında kaydedilen gelişmeler yöneticileri, toplam kalite yönetimini uygulamaya yöneltmektedir. Çünkü toplam kalite yönetimine göre müşteri memnuniyetini sağlamanın yanında, işletme sahiplerinin, alıcıların, satıcıların, çalışanların, müşterilerin işletme amaçları etrafında yoğunlaşarak karşılıklı işbirliği ve dayanışma içinde çalışmaları esas alınmaktadır. Bu da katılımcı yönetim anlayışının benimsenip uygulanmasını gerektirmektedir. Toplam Kalite Yönetimi; sürekli gelişme, müşteri odaklı olma, hataları önlemeye yönelik denetim, takım çalışması, sayısal hedefler ve değerlendirmeler, eğitim ve yetiştirme programlarını kurumsallaştırma, korku ortamını ortadan kaldırmak için iletişimi teşvik etme, üst yönetimin katılımı ve önderliği gibi konular üzerinde yoğunlaşan, bunu bir hayat felsefesi ve bir yaşam biçimi gibi düşünen modern bir yaklaşımdır. Bu çalışmada Toplam Kalite Yönetimi uygulamasının temel ilkeleri, amacı, yararları ve uygulamada karşılaşılan zorluklar anlatıldıktan sonra tekstil sektöründe faaliyet gösteren bir fabrikadaki toplam kalite yönetimi çalışmaları incelenmiş, çalışanların konuya bakış açısını belirlemek için yapılan anket sonuçları değerlendirilmiştir. Yapılan araştırmada Toplam Kalite Yönetiminin önündeki en büyük engelin üst yönetimin desteğinin sağlanamaması olduğu görülmüştür. Bir diğer engel ise eğitim eksikliği nedeni ile çalışanların uygulamaya intibak edememesidir. Çalışanların işi “nasıl” yapacaklarından önce “neden” yaptıklarını bilmeleri gereklidir.