ESKİŞEHİRDE ÇEVRE SORUNLARI
Göster/ Aç
Yazar
BALTA, Eray (Yazar)
YİĞİTBAŞIOĞLU, Hakan (Tez Danışmanı)
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterÖzet
Eskişehir il merkezi, 700-800 metre yükseklikteki Eskişehir Ovası üzerine kurulmuştur. Eskişehir, İç Anadolu Bölgesi'nin kuzeybatısında 29 derece 04 dakika ve 32 derece 04 dakika doğu boylamları ile 39 derece 06 dakika ve 40 derece 09 dakika kuzey enlemleri arasında yer alır. Eskişehir'e doğudan Ankara, batıdan Bilecik ve Kütahya, kuzeybatıdan Bolu, güneydoğudan Konya ve güneyden Afyonkarahisar illeri komşudur. 13.652 km2'lik yüzölçümü ile Türkiye topraklarının % 1,8'ne sahip olan ilin, sınırları içerisinde merkez ilçe haricinde 12 ilçe (Çifteler, Seyitgazi, Mahmudiye, Alpu, Mihalliççık, Sivrihisar, Beylikova, İnönü, Günyüzü, Sarıcakaya ve Mihalgazi) ile 23 belediye ve 403 köy mevcuttur. 3823 km² olan il merkezinin 104 köyü ve merkez belediye sınırları içerisinde 63 mahallesi bulunmaktadır. 2000 yılı nüfus sayımına göre Eskişehir il ve ilçe merkezi 557 028 toplam nüfus ise 706 009'dur. İl topraklarının %21,8'i dağlarla, % 25,8'i ovalarla, % 52,4'ü platolarla kaplıdır. Türkiye'nin en önemli akarsularından olan Sakarya, ilin başlıca akarsuyudur. Çok sayıda kola sahip olan nehir başlıca kolları Porsuk, Seydisu, Sarısu, İhsaniye Suyu ve Bardakçı Suyu'dur. Porsuk Çayı şehrin ortasından geçmekte olup çevresindeki kuruluşlar tarafından kirletilmektedir. İlin 3 ovası, Porsuk Ovası, Sarısu Ovası ve Yukarı Sakarya Ovası'dır. Ayrıca Gökçekaya ve Porsuk olmak üzere iki barajı ile Musaözü ve Dodurga bulunmaktadır. Eskişehir'de karasal iklim özellikleri görülür. Ocak ayı sıcak ortalaması –0,3 derecedir. Temmuz ayında ise ortalama sıcaklık 21,5 dereceye çıkar. İl merkezi ve çevresinin yıllık yağış miktarı 379 mm²'dir. Eskişehir il toprakları bitki örtüsü yönünden zayıftır. İl alanı Batı Anadolu orman bölgesi ile İç Anadolu stepleri arasına sıkışmış durumdadır. İlin Batı Anadolu'da kalan bölümünde egemen olan bitki örtüsünü kuzeyde Sündiken Dağları üzerinde ve güneyde Türkmen Dağları'nın yükseklerinde bulunan ormanlar oluşturur. Aynı zengin bitki örtüsü, Kütahya, Afyonkarahisar, Eskişehir platoları üzerinde görülmez. Eskişehir'de yetişen ağaç türleri arasında karaçam ilk sırayı alır. Bundan başka karaçamın tahribiyle laden olarak bilinen çalı toplulukları yer alır. Eskişehir'deki mevcut çevre sorunlarının başında Porsuk Çayı kirliliği gelmektedir. Porsuk Çayı Kütahya ve Eskişehir'in evsel ve sanayi atıklarıyla kirletilmektedir. Porsuk Çayı kenarlarında cılız bitki örtüsünden erozyon meydana gelmektedir. Bu nedenle Porsuk Çayı çevresi ağaçlandırılmalıdır. Eskişehir'de hava kirliliği sorunu kullanılan yakıtlar ve alınan önlemlerle önemli oranda azalmıştır. Kirlilik oranı uluslararası standart değerlerin altına çekilmiştir. Bunda 1995 sonrası kullanılan doğalgazın katkısı büyüktür. Eskişehir sanayileşme ve endüstrileşmeyle birlikte tarım alanlarını önemli ölçüde yitirmiştir. Arazinin yanlış amaçlarla kullanılmasından dolayı ortaya çıkan problem, yapılaşma bu hızla devam ederse 2020'li yıllarda verimli tarım alanları tamamen binalarla dolmuş olacak, tarım için sadece ovayı kuşatan eğimli alanlar kalacaktır.