Hidroksiklorokinin maküla toksisitesinin tanı ve izlenmesinde fundus otoflöresansı
Göster/ Aç
Yazar
ÖZMERT, Emin (Tez Danışmanı)
AKBEL, Veysel Celal (Yazar)
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterÖzet
Uzun dönem hidroksiklorokin kullanan hastalarda, retinal toksisite açısından risk faktörlerinin belirlenmesi ve retinopatinin erken tanısında görüntüleme yöntemlerinin karşılaştırılmasıGereç ve Yöntem: 1 yıldan uzun süreli hidroksiklorokin kullanan 69 hasta prospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik özellikleri, ilaç kullanım süreleri, ideal kiloya göre günlük ilaç kullanım dozları ve total ilaç kullanım dozları kaydedilerek tam oftalmik muayeneleri yapıldı. Maküler 5-2 ve santral 10-2 görme alanları ile İnfrared ve Fundus otoflöresans (FOF) görüntüleri kaydedildi. Spektral Optik Koherens Tomografi (sOKT) ile maküler kesitler alındı ve maküla; fovea, parafovea ve perifovea olmak üzere 3 bölgeye ayrılarak, 6 aylık takipler süresince 47 hastanın maküler kalınlık ölçümleri karşılaştırıldı.Bulgular: Takip süresince 3 (%4,34) hastada hidroksiklorokin makülopatisi saptandı. Etkilenen hastalarda risk faktörleri açısından; ilaç kullanım süresi ve total ilaç kullanım dozu tüm hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptandı (p<0.05). Diğer risk faktörleri açısından anlamlı fark saptanmadı. Etkilenen 3 hastadan 2'sinin her iki gözünde, diğer hastanın ise sol gözünde FOF'ta perifoveal noktasal hiperotoflöresans görünüm izlendi. Bu 3 hastanın ikisinde, sOKT görüntüleme ile FOF'taki değişikliklere karşılık gelen perifoveal alanda nodülasyon ve kabarıklıkla birlikte, bir hastada da IS/OS bandında ondulasyon ve kısmı kayıp izlendi. Diğer hastaların ise sOKT ve görme alanı normal saptandı. En az 6 ay takibi olan 47 hastanın, sOKT ile yapılan maküler kalınlık analizinde; takip süresince foveal ve parafoveal maküla kalınlıklarında, istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmezken; perifoveal maküla kalınlıklarında, istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı.(p<0.05).Sonuç: Hidroksiklorokin retinopatisi nadir olarak izlenmektedir; fakat ilaç kullanım süresi ve total ilaç kullanım dozu ile korele olarak risk artmaktadır. İnfrared ve FOF görüntüleme ile perifoveal hiperotoflöresans izlenmesi ve sOKT ile perifoveal IS/OS kaybı ve maküler kalınlıklarda azalma saptanması, fonksiyonel ve yapısal klinik değişiklikler olmadan, toksisitenin geridönüşü olan erken döneminde tespit edilmesine olanak sağlar. Abstractdetermining the risk factors for retinal toxicity and comparison of screening methods for early diagnosis of retinopathy among the patients in long-term hydroxychloroquine.Materials and methods: 69 patients using hydroxychloroquine within a long-term more than a year were evaluated. A full ophthalmic examinations of patients were made with recording their demographics, duration of drug use and also daily and total doses of drug use according to their ideal weight. Macular and central 10-2 visual field and fundus autofluorescence (FOF) images were recorded. Spectral optical coherence tomography (sOCT) sections were obtained and also the macular thickness measurements of 47 patients were compared with the macular fovea and perifovea, parafovea which were seperated from the 3 region during the 6 month follow-up.Results: Hydroxychloroquine maculopathy was determined in 3 (4,34%) patients during follow-up. İn terms of the risk factors in affected patients, the medication usage time and total dose of drug use according to the entire patient group were significantly high (p<0.05). there was no significant difference among the other risk factors. The perifoveal hiperautofluorescence points at FOF was visualized in one of the 3 patients. İn one of these 3 patients, partial loss of eye was viewed in the IS/OS band and the area of perifoveal corresponding to the changes in FOF and also sOCT imaging. sOCT and visual field were normal in other patients. During the sOCT analysis of macular thickness among the 47 patients who have at least 6 months follow-up, no statistically significant difference was monitored in the foveal and parafoveal macular thickness during follow-up. But a statistically significant decrease was determined in the perifoveal macular thickness (p< 0.05).Conclusion: Hydroxychloroquine retinopathy is rarely observed; but the risk increases correlated with the duration of drug use and total dose of drug use. Monitoring of perifoveal hiperautofluorescence with FOF imaging and determining the loss of perifoveal IS/OS and reduction macular thickiness with sOCT can enable to the detection of toxicity without the clinical, functional and structural changes.