Gebelik ve diabeti bulunana olgularda fetomaternal sonuçlar

Abstract

Değişik düzeylerde glikoz intoleransının gebelikte birtakım sorunlara yol açtığı, fetal, maternal ve neonatal komplikasyonları artırdığı bilinmektedir. Biz bu çalışmada; hastanemizde gebelik ve diyabeti olan hastaların feto-maternal sonuçlarını çıkarıp, takip ve tedavi protokollerimizin etkinliğini araştırmayı hedefledik. Hastanemizde 2007-2011 yılları arasında antenatal takip, poliklinik ve doğum servisinde takip edilen Diabetes Mellitus, Gestasyonel Diabetes Mellitus ve Bozulmuş Glukoz İntoleransı bulunan 200 gebe araştırdık. Poliklinikte tüm gebelere 24-28?nci haftalarda 50 gr glukoz taraması yapılmıştır. 50 gr glukoz taraması için eşik değer 140 mg/dl olarak belirlenmiştir. Eşik değerin üzerinde sonucu olan hastalara 100 gr OGTT planlanmıştır. Buna göre 100 gr glukoz yüklemesini takiben 0.,1.,2.,3. saatlerde dört defa kan alınarak glukoz değeri izlenmiştir. Değerlendirmede Carpenter ve Coustan kriterleri kullanılmıştır. (açlık>95mg/dl, 1.saat>180mg/dl, 2.saat>150 mg/dl, 3.saat>140 mg/dl). Hastanede GDM grubundaki tüm gebelere yatışlı izlem sırasında diyetisyen konsultasyonu sonrası uygun diabetik gebe diyeti verilmiş, AKŞ >105 mg/dl olanlar ve 1?inci saat TKŞ >140 mg/dl olanlara insülin tedavisi başlanmıştır. GDM grubu, gebelik öncesinde diabet öyküsü olmayan herhangi bir nedenle yapılan 100 gr OGTT?de en az iki değer yüksekliği veya 50 gr taramada sonuç 200 mg/dl üzerinde olan hastalardan oluşturuldu. Bozulmuş glukoz tolerans (BGT) grubu ise gebelik öncesinde diabeti olmayan ve 100 gr OGTT sonucunda tek değer pozitifliği olan hastalardan ve ya 75 gr OGTT?de 2.saat 200 140 ,126100 olanlardan oluşturuldu. Tip I grupta 11 hasta, Tip II grupta 22 hasta, GDM grubunda 124 hasta, BGT grubunda 43 hastanın maternal ve perinatal sonuçları tespit ettik (yaş, preeklampsi, makrozomi, polihidroamniyoz, erken doğum, PPROM, IUGR, gebelikte hipertansyon, abortus öyküsünün varlığı, sezaryen ile doğum oranı, 5.dakika Apgar skoru<7 oranı, ölü doğum oranı, kojenital anomali oranı, yenidoğan yoğun bakıma yatış oranı) . Bulguları tablo ve grafik şeklinde gösterdik. Alınan bulguları literatürdeki mevcut bilgilerle kıyaslayarak, takip ve tedavi protokollerimizin etkinliğini araştırdık. Pregestasyonel diyabetli gebelerde yaş, konjenital anomali, preeklamsi oranına ilişkin değişkenler GDM ve BGT?li hastalara oranla yüksek bulundu. Tip I diyabetli gebelerde; polihidroamnioz, ölü doğum, 5?nci dakika Apgar skoru< 7?nin oranı, İUGR, gebelikte hipertansyon, yeni doğanda yatış görülme oranı diğer gruplara göreceli olarak daha yüksek bulundu. PPROM, erken doğum pregestasiyonal diabette yüksek olup gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı (p:0,02) bulundu. Çalışmamızın sonucunda gruplar arasında : - Tip I diyabetli gebelerde; polihidroamnioz, ölü doğum, APGAR<7, İUGR, gebelikte hipertansyon,preeklamsi,konjenital anomali,makrozomi, yeni doğanda yatış görülme sıklığının diğer gruplara göre yüksek bulundu ancak istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. - Tip I diabetes mellituslu gebelerde BGT grubundaki gebelere göre erken doğum ve preterm premature rupture of membran oranları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu Sonuçlarımızı literatürdeki bulgularla karşılaştırdığımızda: - Tüm gruplarda PPROM ve makrozomi oranı; GDM grubunda preeklampsi oranı; Tip II, GDM ve BGT grubunda İUGR oranı; daha düşük bulundu. - Tüm grublarda erken doğum oranı; Tip I grubunda, Tip I grubunda polihidramniyoz oranı; Tip I grubunda, Tip II ve GDM grubunda sezaryen ile doğum ;GDM grubunda ölü doğum oranı literatürle benzer bulundu - GDM grubunda polihidroamniyoz ;Tip I grubunda ölü doğum;Tip I grubunda APGAR < 7 literatürdan yüksek bulundu Sonuç olarak Tip I diabetes mellituslu gebelerde BGT grubundaki gebelere göre erken doğum ve preterm premature rupture of membran oranları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu.Gebeler diabet açısından erken haftalarında taranarak takip ve tedavi edilmeli, mümkünse antenatal takip; endokrinolog, diyetisyen ve kadın doğum uzmanından oluşan bir ekiple tedavi edilmeli. Daha verimli bulgulara ulaşmak için daha büyük hasta sayısına ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz. .Abstract

Glucose intolerance in pregnancy is known to increase fetal, maternal and neonatal complications. In this study, we aimed to evaluate our follow-up and treatment protocols in pregnant patients with diabetes by evaluating their feto-maternal results. 200 pregnant patients who were followed between 2007-2011 due to diabetes mellitus, gestational diabetes mellitus and impaired gluso tolerance were reassessed. Between 24-28 gestational weeks all the pregnant women had 50 g glucose screening test. Cut-off value for 50 g glucose screening test is defined as 140 mg/dL. For values above the cut-off point 100 g glucose test is planned. Following the oral administration of 100 g glucose, blood samples are taken at 0., 1., 2., 3. hours to monitorise blood glucose levels. Carpenter and Couston criterias usd in the evaluation (fasting>95 mg/dL, 1 hour>180mg/dL, 2 hour>150 mg/dL, 3 hour>140 mg/dL). In GDM population all the patients were hospitalised and consultated with dietitian after this procedure they took diabetic meal. Patients whom fasting glucose levels higher than 105 mg/d or first hour postprandial glucose levels higher than 140mg/dL took insulin regimen. GDM group selection criteria were no history of diabetes mellitus before pregnancy and two values in 100 g OGTT were higher than cut-off values or plasma glucose levels higher than 200 mg/dL in 50 g OGTT. Patients who have no history of diabetes mellitus before pregnancy and have one high value at 100 g OGTT were classified as impaired glucose tolerance grup. In type I diabetes grup 11 patient, type II diabetes grup 22 patient, GDM grup 124 patient and impaired glucose tolerance grup were consist of 43 patient. Maternal and perinatal outcomes of these four grup were compared. Outcome criterias were; preeclampsia development, macrosomia, polihidramnios, preterm labor, PPROM, IUGR, gestational hypertension, cesarean section for birth, 5 minute APGAR score <7, stillbirth, conjenital fetal anomaly rate, neonatal intensive care unit admission. We represent our findings with graphs and tables. By comparing our findings with literature we investigated the efficacy of our follow-up and treatment protocols. Patient with pregestational diabetes have more conjenital anomaly and preeclampsia rate than patients with GDM and impaired glucose tolerance. In type I diabetic patients; polihidramnios, stillbirth, %min APGAR score<7, IUGR, gestational hypertension and neonatal intensive care unit admission found to be higher than the other groups. PPROM and preterm labor found more common in pregestational diabetes group and this is statistically significant (p=0,002). When we compare our results with literature; In all groups, PPROM , macrosomia rate in pregestational group, preeclampsia rate in Type I and GDM group, IUGR rate in GDM, Type II DM and impaired glucose tolerance test group were lower than the literature. Preterm labor rate in Type I, Type II and GDM group, polihidramnios rate in Type I, Type II and impaired glucose tolerance group, cesarean section rate in Type I, Type II and GDM group were same with literature. As a result of our study groups: - Type I diabetes in pregnant women ,polyhydroamnios, stillbirth, Apgar <7, IUGR, hypertension in pregnancy, congenital anomalies, variables on the rate of pre-eclampsia, macrosomia, other groups in the incidence of newborn hospitalization evil eye, were relatively high. - PPROM, premature birth,rate in Type I diabetes is higher than IGTT group and this difference groups was statistically significant. Consequently, preterm labor and preterm premature rupture of membranes rate were found higher in Type I diabetes group in contrast with IGTT group and this was statistically significant. Pregnancies, should be screening in early weeks for follow up and treatment in terms of diabetes,if possible antenatal follow-up and treatment should be made by a group of endocrinologist, nutritionist and obstetrician. We think that for more efficient findigs the number of patients should be more in this study.