Fetal yara iyileşmesinin modulasyonu : Skarlı ve skarsız iyileşen fetal dokularda elastin, hyaluronik asit gibi ekstrasellüler matriks elemanlarının değerlendirilmesi
Özet
FETAL YARA İYİLEŞMESİNİN MODULASYONU : Skarlı ve skarsız iyileşen fetal dokularda elastin, Hyaluronik asit gibi ekstrasellüler matriks elemanlarının değerlendirilmesi Amaç: Skarsız iyileşen fetal deri, trakea dokuları ile, skar ile iyileşen fetal mide, diyafram ve erişkin benzer dokuları arasında ekstrasellüler matriks elemanlarında benzer farklılıklar olup, olmadığını göstererek, skarsız iyileşmenin temel tetikleyicisi olup, olmadıklarının araştırılması Materyal metot: 20 günlük gebe üç adet yeni Zelanda cinsi tavşana uygun anestezi verildikten sonra karın bölgesi temizlendi. Karın içine vertikal kesi ile girilip uteruslar açılarak, fetuslar dışarı alındı ve dolaşımları durmadan skarsız iyileştikleri bilinen deri, trakea ile skarlı iyileştikleri bilinen mide ve diyafragmadan bir cm3`lük doku örnekleri alındı. Daha sonra yetişkin dokusu ile de karşılaştırmak için annenin deri, trakea, mide ve diyafragmasından doku örnekleri alındı. Örnek alma işlemi tamamlanınca tavşanlar derin anestezi ile öldürüldü. Dokular tüplere alınıp %10'luk formaldehitle fiske edildi. Fikse edilmiş dokulardan örnekler alınıp parafine gömüldü. Parafin bloklardan 4-6 micron kalınlığında kesitler alınıp hemotoksilen-eozin boyası ile immünhistokimyasal ve histokimyasal boyalarla boyandı. Işık mikroskobu yardımıyla dokulardaki elastin ve Hyaluronik asit miktarına göre dokular nümerik olarak sınıflandırıldı. İstatistiksel karşılaştırma için Mann-Whitney U. yöntemi kullanıldı. Bulgular: Hiçbir fetal dokuda elastin saptanmadı. Skarla iyileştiği bilinen mide, diyafragma gibi fetal dokularda da skarsız iyileştiği bilinen cilt ve trakea gibi fetal dokularda da elastin açısından anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Tüm dokularda elastinin mevcut olduğu gözlendi. Deneklerin benzer dokuları arasında elastin varlığı konusunda anlamlı bir farklılık saptanmadı (p>0.05). Fetal dokularda saptanmayan elastin erişkin dokularda mevcuttu (p<0.05). Fetal dokuların tümünde Hyaluronik asit mevcuttu. Skarla iyileşen mide ve diyafragma gibi dokularda (+) boyanma varken, skarsız iyileşen cilt ve trakea gibi dokularda (++) boyanma mevcuttu. Skarsız iyileşen dokularla skarlı iyileşen dokular arasında Hyaluronik asit miktarı açısından anlamlı farklılık saptandı (p<0,05). Erişkin dokular arasında trakea dışında tüm dokularda Hyaluronik asit boyanması olmadı Trakea ise (+/-) şeklinde boyanmıştır Erişkin dokular arasındaki Hyaluronik asit miktarı da anlamlı bulundu (p<0,05). Sonuç: Skarsız ya da skarlı iyileşsin hiçbir fetal dokuda ECM'in erişkin dokularda bulunan elastini içermediği görülmüştür. Bunun yanında skarsız iyileşen dokulardaki Hyaluronik asit miktarının, skarlı iyileşen fetal ve yetişkin dokulara göre daha yüksek olduğunu saptadık. Tartışma: Erişkin dokuların ECM'indeki elastin varlığının tek başına skarlı iyileşmenin sorumlusu olamayacağı ortaya çıkmıştır. Fetal yaraların bazılarının elastin olmadığı halde skarla sonlanması elastin dışında skar tetikleyicileri olduğunu kanıtlamaktadır. Bununla birlikte Hyaluronik asit'in ECM'de fazla olmasının skarsız iyileşmenin önemli komponentlerinden birisi olduğunu düşündürmektedir. Sonuçlarımız Hyaluronik asit'nin skarsız iyileşen dokuda skarlı iyileşen dokulara göre yaralanmaya yanıt sürecinde ne gibi uyarılar yaptığının, oluşan inflamatuar ve hormonal yanıtı nasıl etkilediğinin araştırılması gerektiğini göstermektedir. Hyaluronik asit ile uyarılan süreçlerin tanımlanması klinisyenlerin hayali olan skarsız yara iyileşmesi sonucuna ulaşmada önemli ipuçları verecektir.AbstractModulation Of Fetal Wounda Healing: To evaluate ECM members such as elastin, hyaluronic acid in fetal wounds with scar tissue and without scar tissue. Aim: To find out whether there are similar differences fetal skin and trachea tissues which heal without scar tissue and fetal stomach, diaphragm and similar adult tissues which heal with scar tissue and to put forward whether these factors are the main triggering factors of scarless healing. Material and Method: Abdominal regions of three 20-day pregnant New Zeland type rabbits were cleaned after applying appropriate anesthesia. Vertical incision was used to open the abdomen. After uteruses were opened, fetuses were taken out and tissues samples of 1cm3 were taken from skin, trachea, known to heal without scar, and from stomach and diaphragm, known to heal with scar, before circulation stopped. After tissue sampling, rabbits were executed by using deep anesthesia. Tissues were fixated by using 10% formaldehyde. Samples were taken from those in formaldeyde and buried into paraffine. Cross-sections of 4-6micron thickness were taken from paraffine and stained with hemotoxylen-eosin, immunohistochemical and histochemical stains. Tissues were numerically classified according to elastin and hyaluronic acid quantity under the light microscope. Mann-Whitney U test was used for statistical analysis. Results: Elastin was absent in all tissues. There was no statistically significant difference in elastin between fetal tissues like stomach, diaphragm which are known to heal with scar and fetal tissues like skin and trachea which are known to heal withour scar (p>0.05). Elastin was present in all tissues. The presence of elastin in similar tissues wasn?t significantly different (p>0.05). Elastin which was absent in fetal tissues was present in adult tissues (p<0.05). Hyaluronic acid was present in all fetal tissues. While tissues like stomach and diaphragm which heal with scar tissue had (+) staining, tissues like skin and trachea which heal scarless had (+++) staining. There was statistically significant difference in hyaluronic acid between tissues healing with scar and without scar tissue (p<0.05). Hyaluronic acid was absent in all adult tissues except trachea. Trachea was stained as (+/-). The quantity of hyaluronic acid between adult tissues was significantly different (p<0.05). Outcome: Elastin which is present in all adult tissues is absent in all fetal tissues regardless of scar. The amount of hyaluronic acid in scarless tissues was found to be much more relevant than those in fetal tissues which heal with scar and in adult tissues. Conclusion: The presence of elastin in ECM of adult tissues is not only factor in tissue healing with scar. Fetal wounds which heal with scar tissue in the absence of elastin prove that there are factors other than elastin in scar formation. The presence of excess amount of hyaluronic acid in ECM shows that hyaluronic acid is one of the important components of scarless healing. According to our results, the difference between the effects of hyaluronic acid in tissues with scar and without scar, the inflammatory and hormonal responses should be investigated. Definition of processes stimulated by hyaluronic acid will give important clues about scarless wound healing.