|
T.C. BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJESİ
Dentofasiyal Yapıya Olan Etkilerinin İncelenmesi Proje Yürütücüsü: Prof.Dr. Mirzen Arat Proje Numarası: 980200003 Başlama Tarihi:
1.3.1999 Bitiş Tarihi: 1.3.2001 Rapor
Tarihi: 14.7.2004 |
I. Projenin Türkçe Adı:
İntraoral ve ekstraoral distalizasyon yöntemlerinin dentofasiyal yapıya olan etkilerinin incelenmesi
Projenin İngilizce Adı:
The evaluation of intraoral and extraoral
distalization techniques as per their effects on dentofacial structures.
ÖZET:
Çalışmamızın amacı, Angle sınıf
II molar ilişkiye, iskeletsel sınıf I veya sınıf II malokluzyona ve düzgün
mandibuler dental arka sahip bireylerde üst birinci molar distalizasyonu için
ağız içi (intraoral) kuvvet uygulayan
bir yöntem olan 3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi ile, ağız dışı
(ekstraoral) kuvvet uygulayan bir yöntem olan servikal headgearlerin
dentofasiyal yapılar üzerine etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesidir.
Çalışmamızın bir diğer amacı da, 3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi
ile tedavi edilen bireylerde ful bantlanmış ve braketlenmiş mandibuler dental
arkın sistem içinde uygulanan sınıf II elastiklere ne ölçüde ankraj
sağlayabildiğinin değerlendirilmesidir.
Bu amaçla, 21 bireye 3D bimetrik maksiller distalizasyon
arkları, 18 bireye ise servikal headgear uygulanmıştır.
3D bimetrik maksiller
distalizasyon sistemi ile tedavi gören bireylerde sınıf II molar ilişkinin
sınıf I molar ilişkiye taşınma süresi 3.4 ay, servikal headgear ile tedavi
gören bireylerde ise 10.2 aydır. Servikal headgear grubunun tedavi süresinin
uzun olması nedeniyle, bu gruba dahil olan bireylerin sonuçları Anabilim
Dalımız arşivinden seçilen, servikal headgear grubundakine benzer dişsel,
iskeletsel özelliklere ve benzer gelişim kriterlerine sahip 17 bireyden oluşan
kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Kontrol grubunun kontrol süresi 12.5
aydır.
Servikal headgear grubunda, dış
kolları uzun ve açılandırılmamış yüz arkları ile 450-600 gram arasında kuvvet
günde ortalama 14-18 saat süre ile uygulanmıştır.
Lateral sefalometrik filmlerde
iskeletsel yapı, dentoalveolar yapı ve yumuşak doku profiline ait 12 açısal, 32
boyutsal, 2 orantısal ölçüm yapılmıştır.
Çalışmada, her iki yöntem ile de
benzer miktarda üst birinci molar distalizasyonu elde edilmiştir. Sınıf I molar
ilişkiye, servikal headgear grubunda üst birinci molar distalizasyonu ile, 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda ise hem üst birinci molar
distalizasyonu, hem de alt birinci molar mesializasyonu ile ulaşılmıştır. Her
iki yöntemde de, üst birinci molar dişler benzer miktarda distale
devrilmişlerdir.
Her iki yöntemin de üst çenenin
ileri yön gelişimi üzerinde etkili olduğu, ancak servikal headgear grubunda bu
etkinin daha fazla olduğu izlenmiştir. 3D bimetrik maksiller distalizasyon
sistemi uygulanan grupta mandibuler düzlem açısında herhangi bir değişiklik
izlenmezken, servikal headgear grubunda bu açıda önemli bir artış tespit
edilmiştir.
3D bimetrik maksiller
distalizasyon sistemi uygulanan grupta, kullanılan sınıf II elastiklerin etkisi
ile üst kesici dişlerde belirgin miktarda ekstrüzyon, gözlenmiştir. Üst birinci
molar dişler, 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunda intrüze, servikal
headgear grubunda ise hafif ekstrüze olmuşlardır.
İki tedavi yöntemi arasındaki en
büyük farklılık, alt dental arkta meydana gelen değişikliklerde izlenmiştir. 3D
bimetrik maksiller distalizasyon sistemi uygulanan bireylerde kullanılan sınıf
II elastiklerin etkisi ile alt kesici dişlerde belirgin protrüzyon, alt birinci
molar dişlerde ise ekstrüzyon ve mesiale devrilme izlenirken, servikal headgear
grubunda alt kesici dişlerde retrüzyon, alt birinci molar dişlerde distale
eğimlenme izlenmiştir. 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunda, alt çenede
ful bantlama ve braketleme ile ankrajın arzu edilen ölçüde arttırılamadığı
belirlenmiştir. 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunda overjet önemli
miktarda azalmış, okluzal düzlem eğimi ise artmıştır. Alt dudak, 3D bimetrik
maksiller distalizasyon sistemi uygulanan grupta protrüze olan alt kesici
dişlerin etkisi ile ileri hareket etmiştir.
Anahtar
Kelimeler: Sınıf II malokluzyon, ağız
içi (intraoral) kuvvet, ağız dışı (ekstraoral) kuvvet, molar distalizasyonu, 3D
bimetrik maksiller distalizasyon arkları, servikal headgear.
SUMMARY:
The purpose of our study was to evaluate the effects
of 3D bimetric maxillary distalizing system which is an intraoral molar
distalization technique and cervical headgear which is an extraoral
distalization technique on dentofacial structures of cases with Angle class II
molar relationship, skeletal class I or class II malocclusion and well aligned
mandibular dental arches. Another purpose of the study was to determine the
effectiveness of the fully bonded and banded mandibular dental arches in
increasing the anchorage of the mandibular dental arch for the intermaxillary
class II elastics used in the 3D bimetric maxillary distalization group.
In the study, 21 individuals were treated with 3D
bimetric maxillary distalizing arches and 18 individuals were treated with
cervical headgears.
The periods for moving molars from class II
relationship into class I relationship for 3D bimetric maxillary distalization
and cervical headgear groups were 3.4 months and 10.2 months, respectively. As
the treatment period is longer in the cervical headgear group, the results of
this group were compared with the control group from the archive of our
department composed of 17 individuals carrying similar dental, skeletal and
growth characteristics with the cervical headgear group. The average control
period of the control group was 12.5 months.
A force of 450-600 grams was adjusted on the
cervical headgears with long and unangled facebows and the patients were asked
to wear their cervical headgears 14-18 hours per day.
In order to define the similarities and differences
between effects of 3D bimetric maxillary distalizing and cervical headgear
groups, 12 angular, 32 linear and 2 proportional parameters related with
skeletal structures, dentoalveolar structures and soft tissue profile have been
measured on the lateral cephalometric radiographs.
A significant amount of maxillary molar
distalization was achieved with both techniques. Class I molar relationship was
achieved with pure upper first molar distalization in the cervical headgear
group, while it was achieved with both upper first molar distalization and lower
first molar mesialization in the 3D bimetric maxillary distalization group. It
is observed that, the distal tipping of the upper first molars was similar in
both groups.
It has been observed that, both techniques are
effective on the sagittal growth of the maxilla, but this effect is more
significant in the cervical headgear group. Although no change was observed at
the mandibular plane angle in the 3D bimetric maxillary distalization group, a
significant increase was observed at the mandibular plane angle in the cervical
headgear group.
In the 3D bimetric maxillary distalization group,
the maxillary incisors were extruded significantly by the effect of
intermaxillary class II elastics used in the system. The maxillary first molars
were intruded in the 3D bimetric maxillary distalization group, while; they
were slightly extruded in the cervical headgear group.
The most significant differences between the two
maxillary first molar distalization techniques were observed within the
mandibular dental arches. In the 3D bimetric maxillary distalizing arches
group, the mandibular incisors were protruded significantly and extrusion and
mesial tipping of the mandibular first molars were observed by the effect of
class II elastics used in the system. On the other hand, in the cervical
headgear group, it has been observed that the mandibular incisors were
retracted and the mandibular first molars were slightly tipped distally. In the
3D bimetric maxillary distalization group, the fully bonding and banding of the
mandibular dental arches was not effective enough for increasing the mandibular
anchorage. In the 3D bimetric maxillary distalization group, the overjet was
reduced significantly and the occlusal plane angle was increased significantly.
The lower lip was protruded by the effect of protruded mandibular incisors in
the 3D bimetric maxillary distalization group.
Key Words: Class II malocclusion, intraoral forces, extraoral forces, molar
distalization, 3D bimetric maxillary distalizing arches, cervical headgear.
II. ÇALIŞMANIN AMACI:
Araştırmamızın amacı, dişsel sınıf II, iskeletsel sınıf I ve II malokluzyona sahip ve alt dental arkın düzgün sıralandığı bireylerde üst birinci molar dişlerin distalizasyonu amacı ile uygulanan ağız içi distalizasyon yöntemlerinden biri olan 3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi ile en eski ve yaygın yöntem olan ağız dışı kuvvetleri molar dişlere ileten servikal headgearlerin dentofasiyal yapılar üzerine etkilerini karşılaştırmalı olarak inceleyerek, 3D bimetrik maksiller distalizasyon sisteminin servikal headgeare alternatif olup olamayacağının değerlendirilmesidir. Çalışmamızda ayrıca, 3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi ile tedavi edilen bireylerde mandibuler ankrajı arttırmak amacı ile uygulanan ful bantlama ve braketleme yönteminin etkinliğinin değerlendirilmesi de amaçlanmıştır.
III. MATERYAL VE YÖNTEM
Araştırmamız, Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalına tedavi olmak amacı ile başvuran, 21’i 3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi, 18’i servikal headgear ile tedavi edilen toplam 39 bireyden distalizasyon öncesi ve distalizasyon sonrası alınan ve yine Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı arşivinden seçilen 17 bireyden kontrol öncesi ve kontrol sonrası alınan toplam 112 lateral sefalometrik film üzerinde yürütülmüştür. Ayrıca, 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunun tanıtıcı istatistiklerinin hazırlanmasında, bu gruba dahil olan 21 bireye ait tedavi başı lateral sefalometrik filmlerden ve headgear ile kontrol gruplarına dahil olan bireylerin distalizasyon/kontrol başı ve sonu el-bilek filmlerinden de faydalanılmıştır.
Araştırmamızda tedavi gruplarını oluşturan tüm bireylerin seçiminde aşağıdaki kriterler esas alınmıştır:
· İskeletsel sınıf I veya sınıf II malokluzyona sahip olması, dişsel olarak hem sağ hem sol tarafta Angle sınıf II ilişki göstermesi,
· Bireylerin SN/GoGn açısının 39°den büyük olmaması,
· Mandibuler dental arkta yer darlığının minimum düzeyde olması veya hiç olmaması,
· Bireylerin çekimsiz olarak tedavi edilmesine karar verilmiş olması,
· Maksiller ikinci molar dişlerin tam olarak sürmüş olmasına dikkat edilmiştir.
Çalışmaya dahil edilen 56
bireye ait lateral sefalometrik filmler standart koşullarda, bireylerin dişleri
sentrik okluzyonda, Frankfort Horizontal düzlem yere paralel olacak şekilde
konumlandırılarak elde edilmiştir. Röntgen ışın kaynağı ile bireyin orta oksal
düzlemi arasındaki uzaklık 155 cm, bireyin orta oksal düzlemi ile film kaseti
arasındaki uzaklık ise 12,5 cm olarak sabitlenmiştir.
Parametrelerin belirlenmesinden sonra referans noktaları, sefalometrik filmler üzerine yerleştirilen asetat kağıdına 0,3 mm.lik kurşun kalem ile işaretlenmiştir. Referans noktalarının koordinatları +/– 0.25 hassasiyete sahip bir digitizer ile bilgisayara aktarılmıştır. Verilerin bilgisayarda değerlendirilmesi için Danimarka Ortodontik Bilgisayar Bilimleri Enstitüsü tarafından hazırlanan PORDIOS (Purpose on Request Digitizer Input Output System) bilgisayar programından faydalanılmıştır. Ölçümlerde magnifikasyon faktörü dikkate alınmamıştır.
Araştırmamızda, total
ölçümlerde, Sella–Nasion düzlemi horizontal referans düzlemi (HR) olarak
kullanılmıştır. Bu düzleme, Sella noktasından dik olarak çizilen doğru,
vertikal referans düzlemini (VR) oluşturmuştur. Total referans düzlemleri
distalizasyon/kontrol başı filmlerden distalizasyon/kontrol sonu filmlere total
yapısal çakıştırma yöntemi ile aktarılmıştır. Distalizasyon/kontrol sonu filmlerindeki
ölçümler aktarılan referans düzlemlerine göre yapılmıştır (Björk ve Skieller,
1983).
Maksiller ölçümlerde, ANS–PNS düzlemi maksiller horizontal referans düzlemi (max.HR) olarak görev yapmış, bu düzleme Sella noktasından dik olarak çizilen doğru, maksiller vertikal referans düzlemini (max.VR) oluşturmuştur. Maksiller horizontal ve vertikal referans düzlemleri, maksiller lokal çakıştırma ile distalizasyon/kontrol başı filmlerden, distalizasyon/kontrol sonu filmlere aktarılmıştır (Broadbent, 1937).
Mandibuler ölçümler için, distalizasyon/kontrol başı filmlerde oluşturulan Menton–Gonion düzlemi mandibuler horizontal referans düzlemi (mand.HR) olarak görev yapmış, bu düzleme Sella noktasından dik olarak çizilen doğru mandibuler vertikal referans düzlemini (mand.VR) oluşturmuştur.
Distalizasyon/kontrol başı filmlerde oluşturulan mandibuler horizontal ve vertikal referans düzlemleri mandibuler lokal çakıştırma ile distalizasyon/kontrol sonu filmlerine aktarılmıştır (Björk ve Skieller, 1983).
Distalizasyonun veya kontrol sürecinin iskeletsel ve yumuşak doku üzerine etkilerini daha iyi değerlendirebilmek amacı ile total yapısal çakıştırma yöntemi kullanılmıştır. Horizontal ve vertikal referans düzlemleri, total yapısal çakıştırma yöntemi ile distalizasyon/kontrol öncesi filmlere ait çizimlerden distalizasyon/kontrol sonunda alınan filmlere ait çizimlere aktarılmıştır. Total yapısal çakıştırma yapılırken aşağıdaki anatomik yapılardan yararlanılmıştır (Björk ve Skieller, 1983).
1. Sella tursikanın ön kenarı ile processus clinoideus anteriorun kesişme noktası,
2. Sella tursikanın ön kenarı,
3. Orta kraniyal fossanın ön konturları,
4. Orta kraniyal kaide ile sfenoid kemiğin büyük kanatlarının kesişme noktası,
5. Etmoid kemiğin lamina cribrosası ve laminaları,
6. Frontal kemiğin serebral yüzeyindeki kemik trabekülleri,
7. Orbita çatısının serebral yüzeyi.
Çalışmamızda, maksiller ve
mandibuler dentoalveolar değişikliklerin kendi kemik kaideleri içinde
değerlendirilebilmesi amacıyla maksiller ve mandibuler lokal çakıştırmalar
yapılmıştır.
Maksiller lokal çakıştırma, ANS–PNS düzlemi üzerinde, ANS noktası esas alınarak yapılmış ve maksiller referans düzlemleri distalizasyon/kontrol başı filmlerden distalizasyon/kontrol sonu filmlere aktarılmıştır (Broadbent, 1937).
Mandibuler lokal çakıştırma ise, mandibuler simfizin iç arka konturu, simfiz içerisindeki trabeküler yapılar, mandibuler kanal konturları, kök gelişimi başlamamış 20 yaş diş germlerinin alt kenarı (Björk ve Skieller, 1983) üzerinde yapılmıştır. İlk filmde belirlenen mandibuler referans düzlemleri ikinci filme bu çakıştırma yöntemi ile aktarılmıştır.
Araştırmamızda
uygulanan istatistik yöntemler aşağıda belirtilmiştir.
1. Araştırmada kullanılan
sefalometrik noktaların belirlenmesinde hata olup olmadığını kontrol etmek
amacıyla tedavi ve kontrol gruplarından rastgele seçilen 35 bireye ait
distalizasyon/kontrol öncesi filmlerindeki sefalometrik noktalar ilk
noktalamadan 6 ay sonra tekrar işaretlenerek digitize edilmiş ve elde edilen
ölçümler ile ilk ölçümler arasındaki tekrarlama katsayıları hesaplanmıştır
(Tablo 4.1).
2. Her üç grubun
distalizasyon/kontrol başında benzer olup olmadığının test edilmesi amacıyla
başlangıç sefalometrik değerleri varyans analizi ve Duncan testi ile
karşılaştırılmıştır.
3. Distalizasyon ve kontrol periyodu
süresince gözlenen değişikliklerin önemli olup olmadığının test edilmesi
amacıyla gruplara ayrı ayrı eş yapma t–testi uygulanmıştır.
4. Servikal headgear grubunun distalizasyon ile meydana gelen değişikliklerinin gelişim ile gölgelenmemesi amacı ile servikal headgear ve kontrol gruplarının distalizasyon/kontrol başı–sonu farkları arasında tek yönlü varyans analizi uygulanmış, bunun sonucunda salt servikal headgear etkileri elde edilmiş, elde edilen bu sonuçlar 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunun distalizasyon başı/sonu farkı değerleri ile yine tek yönlü varyans analizi aracılığıyla karşılaştırılmıştır.
ÖRNEK
VAKALAR:
Resim 1. 3D bimetrik distalizasyon arkları ile tedavi edilmiş birinci örnek vaka.
a, b. Bireyin distalizasyon başı cephe ve profil görünümleri, c, d. Bireyin distalizasyon sonu cephe
ve profil görünümleri, e,f,g. Bireyin tedavi başı ağız içi cephe ve profil görünümleri, h,i,j. Bireyin distalizasyon devam
ederken ağız içi cephe ve profil görünümleri, k,l,m. Bireyin tedavi sonu ağız içi cephe ve profil görünümleri.
Resim 2. 3D bimetrik distalizasyon arkları ile tedavi edilmiş ikinci örnek vaka.
a, b. Bireyin distalizasyon başı cephe ve profil görünümleri, c, d. Bireyin distalizasyon sonu cephe
ve profil görünümleri, e,f,g. Bireyin tedavi başı ağız içi cephe ve profil görünümleri, h,i,j. Bireyin distalizasyon devam
ederken ağız içi cephe ve profil görünümleri, k,l,m. Bireyin tedavi sonu ağız içi cephe ve profil görünümleri.
Resim 3. Servikal headgear ile üst birinci molar distalizasyonu elde edilen örnek
vaka.
a, b. Bireyin distalizasyon başı cephe ve profil
görünümleri, c, d. Bireyin distalizasyon sonu cephe ve profil
görünümleri, e. Bireyin tedavi başı ağız içi okluzal görünümü, f. Bireyin distalizasyon sonu
ağız içi okluzal görünümü, g, h,i. Bireyin distalizasyon başı ağız içi cephe ve profil
görünümleri, j, k, l. Bireyin distalizasyon sonu ağız içi cephe ve profil
görünümleri
IV. ANALİZ VE BULGULAR
4.1. Metod
Hatasının Değerlendirilmesi
Bu
araştırmada bireysel çizim ve ölçüm hata düzeyini kontrol etmek amacıyla, iki
tedavi grubu ve kontrol grubuna dahil 56 bireyden rastgele seçilen 35 bireye
ait distalizasyon/kontrol başı lateral sefalometrik röntgen filmleri üzerinde
yapılmış olan tüm noktalama ve ölçümler 6 ay sonra tekrarlanmış, ölçüm
tekrarlama katsayılarının (r) 1.00 tam değerine çok yakın olduğu bulunmuştur (Tablo 4.1).
4.2.
3D Bimetrik Maksiller Distalizasyon (3D–BMD), Servikal Headgear ve Kontrol
Gruplarının Tedavi ve Kontrol Başı Değerlerine Ait Tanıtıcı İstatistikler
3D
bimetrik maksiller distalizasyon (3D–BMD), servikal headgear ve kontrol
gruplarının tedavi ve kontrol başı değerlerine ait tanıtıcı istatistikler Tablo
4.2’de izlenebilmektedir.
4.3.
3D Bimetrik Maksiller Distalizasyon Grubu (3D–BMD), Servikal Headgear Grubu ve
Kontrol Grubunun Distalizasyon ve Kontrol Başı Ortalama Değerleri Arasındaki
Farklılıkların İncelenmesi
3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubu (3D–BMD), servikal headgear grubu ve
kontrol gruplarının distalizasyon/kontrol başı ortalama değerlerinin benzer
olup olmadığını test etmek amacıyla varyans analizi ve Duncan testi
uygulanmıştır (Tablo 4.3).
Tablo 4.1. Araştırmamızda
kullanılan parametrelere ait tekrarlama katsayıları.
|
Parametre |
Tekrarlama katsayısı
(r) |
|
Parametre |
Tekrarlama katsayısı
(r) |
|
SNA |
0.99 |
L1/mand.HR |
0.96 |
|
|
SNB |
0.99 |
L6/mand.HR |
0.97 |
|
|
ANB |
0.95 |
Overjet |
0.93 |
|
|
SN/GoGn |
0.99 |
Overbite |
0.96 |
|
|
SN/PP |
0.98 |
U1i–max.VR |
0.99 |
|
|
A–VR |
0.99 |
U6t–max.VR |
0.99 |
|
|
A–max.VR |
0.99 |
U7t–max.VR |
0.99 |
|
|
B–VR |
0.99 |
U1i–max.HR |
0.98 |
|
B–mand.VR
|
0.99 |
U6t–max.HR |
0.99 |
|
|
Pg–VR |
0.99 |
U7t–max.HR |
0.99 |
|
|
PNS–HR |
0.99 |
L1i–mand.VR |
0.99 |
|
|
ANS–HR |
0.99 |
L6t–mand.VR |
0.99 |
|
|
N–Me |
0.99 |
L1i–mand.HR |
0.99 |
|
|
N–ANS |
0.99 |
L6t–mand.HR |
0.99 |
|
|
ANS–Me |
0.99 |
N’–Me’ |
0.98 |
|
|
S–Go |
0.99 |
N’–Sn
|
0.97 |
|
|
Jarabak |
0.98 |
Sn–Me’ |
0.99 |
|
|
Co–A |
0.98 |
N’–Sn/Sn–Me’ |
0.97 |
|
|
Co–Gn |
0.99 |
Ls–(Steiner) |
0.97 |
|
|
SN/Occ |
0.98 |
Li–(Steiner) |
0.99 |
|
|
U1/max.HR |
0.99 |
Ls–VR |
0.99 |
|
|
U6/max.HR |
0.99 |
Li–VR |
0.99 |
|
|
U7/max.HR |
0.99 |
N’SnPg’ |
0.99 |
Tablo
4.3. 3D bimetrik maksiller distalizasyon (3D–BMD), servikal headgear ve
kontrol gruplarına ait distalizasyon/kontrol başı ortalama değerlerinin varyans
analizi ve Duncan testi ile karşılaştırılması.
X: Ortalama değerler
Sx: Standart hata
p<0.05 * p<0.01 **
Parametre
|
3D–BMD |
Headgear |
Kontrol |
Test
|
3D–H |
3D–K |
H–K |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
X |
±Sx |
|||||
|
SNA |
80,37 |
0,96 |
78,06 |
0,93 |
80,96 |
0,56 |
|
|
|
|
|
SNB |
76,20 |
0,94 |
74,50 |
0,80 |
78,31 |
0,49 |
** |
|
|
** |
|
ANB |
4,17 |
0,37 |
3,55 |
0,51 |
2,64 |
0,53 |
|
|
|
|
|
SN/GoGn |
33,41 |
1,09 |
34,78 |
1,07 |
31,37 |
0,94 |
|
|
|
|
|
SN/PP |
8,32 |
0,83 |
8,99 |
0,65 |
9,76 |
0,51 |
|
|
|
|
|
A–VR |
61,28 |
1,37 |
58,19 |
1,14 |
59,79 |
0,78 |
|
|
|
|
|
A–max.VR |
69,44 |
0,98 |
66,50 |
1,26 |
69,12 |
0,87 |
|
|
|
|
|
B–VR |
46,94 |
2,02 |
44,50 |
1,45 |
49,26 |
1,13 |
|
|
|
|
|
B–mand.VR |
95,86 |
1,25 |
92.09 |
1.55 |
95,16 |
1,35 |
|
|
|
|
|
Pg–VR |
46,36 |
2,29 |
43,07 |
1,58 |
48,51 |
1,22 |
|
|
|
|
|
PNS–HR |
48,71 |
0,68 |
45,77 |
0,93 |
46,74 |
0,79 |
* |
* |
|
|
|
ANS–HR |
56,55 |
0,67 |
54,31 |
0,96 |
55,85 |
0,84 |
|
|
|
|
|
N–Me |
124,94 |
1,24 |
119,57 |
1,78 |
120,06 |
1,49 |
* |
* |
* |
|
|
N–ANS |
56,84 |
0,69 |
54,71 |
0,93 |
56,02 |
0,85 |
|
|
|
|
|
ANS–Me |
70,41 |
1,12 |
67,19 |
1,26 |
65,70 |
0,88 |
* |
* |
* |
|
|
S–Go |
82,19 |
1,17 |
76,35 |
1,97 |
78,23 |
1,46 |
* |
* |
|
|
|
Jarabak |
0,66 |
0,01 |
0,64 |
0,01 |
0,65 |
0,01 |
|
|
|
|
|
Co–A |
88,35 |
1,37 |
87,40 |
0,98 |
87,73 |
1,05 |
|
|
|
|
|
Co–Gn |
115,68 |
1,48 |
111,89 |
1,23 |
116,25 |
1,41 |
|
|
|
|
|
SN/Occ |
15,78 |
1,12 |
18,16 |
0,80 |
17,10 |
0,68 |
|
|
|
|
|
U1/max.HR |
69,33 |
1,13 |
72,09 |
1,67 |
68,85 |
1,47 |
|
|
|
|
|
U6/max.HR |
97,19 |
1,40 |
98,62 |
1,16 |
97,18 |
1,30 |
|
|
|
|
|
U7/max.HR |
109,79 |
1,11 |
110,58 |
1,55 |
103,60 |
1,68 |
* |
|
* |
* |
|
L1/mand.HR |
97,62 |
0,99 |
95,96 |
1,34 |
92,52 |
1,36 |
* |
|
* |
|
|
L6/mand.HR |
77,08 |
1,18 |
82.05 |
1,00 |
82,16 |
0,95 |
|
|
|
|
Tablo
4.3. (Devam) 3D bimetrik maksiller
distalizasyon (3D–BMD), servikal headgear ve kontrol gruplarına ait
distalizasyon/kontrol başı ortalama değerlerinin varyans analizi ve Duncan
testi ile karşılaştırılması.
X: Ortalama değerler
Sx: Standart hata
p<0.05 * p<0.01 **
Parametre
|
3D–BMD |
Headgear |
Kontrol |
Test |
3D–H |
3D–K |
H–K |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
X |
±Sx |
|||||
|
Overjet |
4,00 |
0,47 |
3,47 |
0,35 |
2,27 |
0,14 |
** |
|
** |
|
|
Overbite |
3,73 |
0,37 |
5,15 |
0,42 |
3,65 |
0,27 |
** |
** |
|
** |
|
U1i–max.VR |
73,54 |
1,13 |
69,13 |
1,41 |
72,56 |
0,98 |
* |
* |
|
* |
|
U6t–max.VR |
42,97 |
0,92 |
37,47 |
1,34 |
41,25 |
1,00 |
** |
** |
|
|
|
U7t–max.VR |
29,92 |
0,87 |
27,00 |
1,24 |
31,01 |
1,01 |
* |
|
|
* |
|
U1i–max.HR |
29,74 |
0,73 |
29,32 |
0,71 |
27,87 |
0,46 |
|
|
|
|
|
U6t–max.HR |
24,29 |
0,51 |
21,85 |
0,69 |
22,49 |
0,33 |
* |
* |
|
|
|
U7t–max.HR |
21,22 |
0,48 |
18,22 |
0,65 |
18,84 |
0,51 |
* |
* |
* |
|
|
L1i–mand.VR |
94,39 |
1,18 |
89.35 |
1.60 |
91,83 |
1,14 |
* |
* |
|
|
|
L6t–mand.VR |
67,40 |
1,04 |
63.19 |
1,31 |
66,72 |
0,90 |
* |
* |
|
* |
|
L1i–mand.HR |
42,73 |
0,57 |
40,57 |
0,74 |
39,73 |
0,64 |
* |
|
* |
|
|
L6t–mand.HR |
32,16 |
0,49 |
29,57 |
0,72 |
30,38 |
0,54 |
* |
|
* |
|
|
N’–Me’ |
131,22 |
1,36 |
127,06 |
1,78 |
128,96 |
1,77 |
|
|
|
|
N’–Sn
|
60,15 |
0,80 |
58,79 |
1,19 |
60,67 |
0,82 |
|
|
|
|
|
Sn–Me’ |
77,10 |
1,29 |
73,40 |
1,13 |
72,34 |
1,18 |
* |
* |
* |
|
|
N’–Sn/Sn–Me’ |
0,78 |
0,02 |
0,80 |
0,02 |
0,84 |
0,01 |
* |
|
* |
|
|
Ls–(Steiner) |
–0,98 |
0,39 |
–0,89 |
0,53 |
–1,84 |
0,57 |
|
|
|
|
|
Li–(Steiner) |
0,37 |
0,38 |
0,21 |
0,59 |
–1,25 |
0,71 |
|
|
|
|
|
Ls–VR |
77,42 |
2,06 |
72,36 |
1,49 |
74,96 |
1,11 |
|
|
|
|
|
Li–VR |
70,98 |
2,04 |
66,56 |
1,53 |
69,60 |
1,17 |
|
|
|
|
|
N’SnPg’ |
156,15 |
0,91 |
159,35 |
1,66 |
163,26 |
1,41 |
** |
|
** |
|
Tablo
4.4. 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunun
distalizasyon başı ve distalizasyon sonu ortalama değerleri, standart hataları
ve ortalamalar arasındaki farkların eş yapma t–testi ile değerlendirilmesi.
X: Ortalama değer D: Farkların ortalama değeri
Sx: Standart hata Sd: Farkların standart hatası
p<0.05* p<0.01**
Parametre |
Distalizasyon Başı |
Distalizasyon Sonu |
Fark |
Test |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
D |
±Sd |
||
|
SNA |
80,37 |
0,96 |
80,36 |
0,98 |
–0,01 |
0,23 |
|
|
SNB |
76,20 |
0,94 |
76,73 |
0,98 |
0,53 |
0,23 |
* |
|
ANB |
4,17 |
0,37 |
3,63 |
0,38 |
–0,54 |
0,26 |
|
|
SN/GoGn |
33,41 |
1,09 |
33,42 |
1,09 |
0,01 |
0,24 |
|
|
SN/PP |
8,32 |
0,83 |
8,77 |
0,71 |
0,45 |
0,27 |
|
|
A–VR |
61,28 |
1,37 |
60,94 |
1,37 |
–0,34 |
0,25 |
|
|
A–max.VR |
69,44 |
0,98 |
68.58 |
0.97 |
–0,85 |
0,29 |
** |
|
B–VR |
46,94 |
2,02 |
47,44 |
2,06 |
0,50 |
0,42 |
|
|
B–mand.VR |
95,86 |
1,25 |
95,65 |
1,26 |
–0,21 |
0,17 |
|
|
Pg–VR |
46,36 |
2,29 |
46,72 |
2,30 |
0,36 |
0,47 |
|
|
PNS–HR |
48,71 |
0,68 |
48,54 |
0,74 |
–0,16 |
0,16 |
|
|
ANS–HR |
56,55 |
0,67 |
57,13 |
0,64 |
0,58 |
0,26 |
* |
|
N–Me |
124,94 |
1,24 |
125,82 |
1,27 |
0,88 |
0,26 |
* |
|
N–ANS |
56,84 |
0,69 |
57,37 |
0,66 |
0,53 |
0,26 |
|
|
ANS–Me |
70,41 |
1,12 |
70,97 |
1,02 |
0,57 |
0,32 |
|
|
S–Go |
82,19 |
1,17 |
83,25 |
1,19 |
1,06 |
0,26 |
** |
|
Jarabak |
0,65 |
0,01 |
0,66 |
0,01 |
0,01 |
0,00 |
|
|
Co–A |
88,35 |
1,37 |
88,42 |
1,24 |
0,08 |
0,50 |
|
|
Co–Gn |
115,68 |
1,48 |
117,40 |
1,47 |
1,72 |
0,46 |
* |
|
SN/Occ |
15,78 |
1,12 |
20,16 |
1,33 |
4,38 |
0,68 |
** |
|
U1/max.HR |
69,33 |
1,13 |
68,46 |
1,40 |
–0,87 |
1,38 |
|
|
U6/max.HR |
97,19 |
1,40 |
102,70 |
1,23 |
5,51 |
1,08 |
** |
|
U7/max.HR |
109,79 |
1,11 |
114.17 |
1,25 |
4,38 |
1,04 |
** |
|
L1/mand.HR |
97,62 |
0,99 |
107,15 |
1,52 |
9,53 |
1,39 |
** |
|
L6/mand.HR |
77,08 |
1,18 |
83,14 |
0,97 |
6,06 |
1,16 |
** |
Tablo
4.4. (Devam)
3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunun distalizasyon başı ve
distalizasyon sonu ortalama değerleri, standart hataları ve ortalamalar
arasındaki farkların eş yapma t–testi ile değerlendirilmesi.
X: Ortalama değer D: Farkların ortalama değeri
Sx: Standart hata Sd: Farkların standart hatası
p<0.05* p<0.01**
|
Parametre |
Distalizasyon Başı |
Distalizasyon Sonu |
Fark |
Test |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
D |
±Sd |
||
|
Overjet |
4,00 |
0,47 |
1,85 |
0,45 |
–2,16 |
0,54 |
** |
|
Overbite |
3,73 |
0,37 |
2,15 |
0,42 |
–1,58 |
0,53 |
** |
|
U1i–max.VR |
73,54 |
1,13 |
73.60 |
1,13 |
0,06 |
0,47 |
|
|
U6t–max.VR |
42,97 |
0,92 |
39,43 |
0,94 |
–3,55 |
0,38 |
** |
|
U7t–max.VR |
29,92 |
0,87 |
27,06 |
0,89 |
–2,86 |
0,34 |
** |
|
U1i–max.HR |
29,74 |
0,73 |
31,33 |
0,60 |
1,60 |
0,37 |
** |
|
U6t–max.HR |
24,29 |
0,51 |
23,59 |
0,51 |
–0,70 |
0,20 |
* |
|
U7t–max.HR |
21,22 |
0,48 |
20,44 |
0,50 |
–0,78 |
0,21 |
* |
|
L1i–mand.VR |
94,39 |
1,18 |
97,21 |
1,17 |
2,82 |
0,44 |
** |
|
L6t–mand.VR |
67,40 |
1,04 |
69,56 |
1,10 |
2,16 |
0,28 |
** |
|
L1i–mand.HR |
42,73 |
0,57 |
41,80 |
0,63 |
–0,93 |
0,31 |
* |
|
L6t–mand.HR |
32,16 |
0,49 |
33,75 |
0,46 |
1,60 |
0,23 |
* |
|
N’–Me’ |
131,22 |
1,36 |
132,60 |
1,29 |
1,38 |
0,73 |
|
N’–Sn
|
60,15 |
0,80 |
61,44 |
0,61 |
1,29 |
0,72 |
|
|
Sn–Me’ |
77,10 |
1,29 |
77,36 |
1,16 |
0,26 |
0,52 |
|
|
N’–Sn/Sn–Me’ |
0,78 |
0,02 |
0,80 |
0,01 |
0,01 |
0,01 |
|
|
Ls–(S) |
–0,98 |
0,39 |
–1,08 |
0,43 |
–0,10 |
0,28 |
|
|
Li–(S) |
0,37 |
0,38 |
2,03 |
0,41 |
1,66 |
0,24 |
** |
|
Ls–VR |
77,42 |
2,06 |
77,51 |
1,96 |
0,08 |
0,43 |
|
|
Li–VR |
70,98 |
2,04 |
73,05 |
2,01 |
2,07 |
0,49 |
** |
|
N’SnPg’ |
156,15 |
0,91 |
157,40 |
1,04 |
1,25 |
0,65 |
|
4.4.
3D
Bimetrik Maksiller Distalizasyon Grubunda Meydana Gelen Değişikliklerin
İncelenmesi
3D
bimetrik maksiller distalizasyon sistemi ile tedavi edilen grupta distalizasyon
başı ve distalizasyon sonu ortalama değerleri ve ortalamalar arasındaki
farkların eş yapma t–testi ile değerlendirilmesi Tablo 4.4’te gösterilmiştir.
4.5.
Servikal
Headgear Distalizasyon Grubunda Meydana Gelen Değişikliklerin İncelenmesi
Servikal
headgear ile tedavi edilen grupta distalizasyon başı ve distalizasyon sonu
ortalama değerleri ve ortalamalar arasındaki farkların eş yapma t–testi ile
değerlendirilmesi Tablo 4.5’te gösterilmiştir.
4.6.
Kontrol Grubunda Meydana Gelen Değişikliklerin
İncelenmesi
Kontrol
grubunda kontrol başı ve kontrol sonu ortalama değerleri ve ortalamalar
arasındaki farkların eş yapma t–testi ile değerlendirilmesi Tablo 4.6’te
gösterilmiştir.
4.7.
Servikal Headgear Grubu Distalizasyon Başı Ve Distalizasyon Sonu Farkları ile,
Kontrol Grubu Kontrol Başı ve Kontrol Sonu Farklarının Tek Yönlü Varyans
Analizi ile Karşılaştırılması
Servikal
headgear grubu distalizasyon başı ve distalizasyon sonu farkları ile, kontrol
grubu kontrol başı ve kontrol sonu farklarının tek yönlü varyans analizi ile
değerlendirilmesi Tablo 4.7’da verilmektedir.
Tablo
4.5. Servikal headgear grubunun distalizasyon başı ve sonu ortalama
değerleri, standart hataları ve ortalamalar arasındaki farkların eş yapma
t–testi ile değerlendirilmesi.
X: Ortalama değer D: Farkların ortalama değeri
Sx: Standart hata Sd: Farkların standart hatası
p<0.05* p<0.01**
Parametre |
Distalizasyon Başı |
Distalizasyon Sonu |
Fark |
Test |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
D |
±Sd |
||
|
SNA |
78,06 |
0,93 |
77,17 |
1,05 |
–0,88 |
0,31 |
* |
|
SNB |
74,50 |
0,80 |
74,50 |
0,88 |
–0,01 |
0,29 |
|
|
ANB |
3,55 |
0,51 |
2,73 |
0,58 |
–0,82 |
0,24 |
** |
|
SN/GoGn |
34,78 |
1,07 |
35,26 |
1,14 |
0,48 |
0,28 |
|
|
SN/PP |
8,99 |
0,65 |
9,67 |
0,73 |
0,68 |
0,34 |
|
|
A–VR |
58,19 |
1,14 |
57,09 |
1,32 |
–1,10 |
0,25 |
* |
|
A–max.VR |
66,50 |
1,26 |
66.25 |
1,45 |
–0,25 |
0,33 |
|
|
B–VR |
44,50 |
1,45 |
43,93 |
1,62 |
–0,57 |
0,54 |
|
|
B–mand.VR |
92.09 |
1.55 |
91,70 |
1,45 |
–0,39 |
0,29 |
|
|
Pg–VR |
43,07 |
1,58 |
42,54 |
1,73 |
–0,53 |
0,52 |
|
|
PNS–HR |
45,77 |
0,93 |
46,52 |
0,92 |
0,75 |
0,27 |
* |
|
ANS–HR |
54,31 |
0,96 |
55,82 |
1,08 |
1,51 |
0,35 |
** |
|
N–Me |
119,57 |
1,78 |
123,05 |
1,83 |
3,48 |
0,37 |
** |
|
N–ANS |
54,71 |
0,93 |
56,31 |
1,06 |
1,60 |
0,35 |
** |
|
ANS–Me |
67,19 |
1,26 |
68,83 |
1,30 |
1,64 |
0,22 |
** |
|
S–Go |
76,35 |
1,97 |
78,94 |
1,93 |
2,59 |
0,27 |
** |
|
Jarabak |
0,64 |
0,01 |
0,64 |
0,01 |
0,00 |
0,00 |
|
|
Co–A |
87,40 |
0,98 |
87,21 |
1,16 |
–0,19 |
0,67 |
|
|
Co–Gn |
111,89 |
1,23 |
113,96 |
1,05 |
2,07 |
0,69 |
** |
|
SN/Occ |
18,16 |
0,80 |
17,24 |
0,83 |
–0,91 |
0,33 |
* |
|
U1/max.HR |
72,09 |
1,67 |
71,07 |
1,44 |
–1,02 |
0,70 |
|
|
U6/max.HR |
98,62 |
1,16 |
104,78 |
1,76 |
6,16 |
1,48 |
** |
|
U7/max.HR |
110,58 |
1,55 |
117,54 |
1,47 |
6,97 |
1,87 |
** |
|
L1/mand.HR |
95,96 |
1,34 |
94,22 |
1,43 |
–1,74 |
0,65 |
* |
|
L6/mand.HR |
82,05 |
1,00 |
81,25 |
1,01 |
–0,80 |
0,75 |
|
Tablo
4.5. (Devam) Servikal headgear
grubunun distalizasyon başı ve sonu ortalama değerleri, standart hataları ve
ortalamalar arasındaki farkların eş yapma t–testi ile değerlendirilmesi.
X: Ortalama değer D: Farkların ortalama değeri
Sx: Standart hata Sd: Farkların standart hatası
p<0.05* p<0.01**
|
Parametre |
Distalizasyon Başı |
Distalizasyon Sonu |
Fark |
Test |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
D |
±Sd |
||
|
Overjet |
3,47 |
0,35 |
3,29 |
0,51 |
–0,17 |
0,27 |
|
|
Overbite |
5,15 |
0,42 |
4,13 |
0,45 |
–1,02 |
0,23 |
** |
|
U1i–max.VR |
69,13 |
1,41 |
69,18 |
1,47 |
0,05 |
0,39 |
|
|
U6t–max.VR |
37,47 |
1,34 |
33,94 |
1,55 |
–3,54 |
0,71 |
** |
|
U7t–max.VR |
27,00 |
1,24 |
23,63 |
1,48 |
–3,37 |
0,59 |
** |
|
U1i–max.HR |
29,32 |
0,71 |
29,67 |
0,75 |
0,34 |
0,12 |
* |
|
U6t–max.HR |
21,85 |
0,69 |
22,99 |
0,70 |
1,14 |
0,24 |
** |
|
U7t–max.HR |
18,22 |
0,65 |
18,17 |
0,74 |
–0,05 |
0,40 |
|
|
L1i–mand.VR |
89,35 |
1,60 |
88.60 |
1,48 |
–0.75 |
0,39 |
|
|
L6t–mand.VR |
63,19 |
1,31 |
62,87 |
1,25 |
–0,32 |
0,27 |
|
|
L1i–mand.HR |
40,57 |
0,74 |
40,83 |
0,72 |
0,26 |
0,24 |
|
|
L6t–mand.HR |
29,57 |
0,72 |
30,21 |
1,00 |
0,64 |
0,55 |
|
|
N’–Me’ |
127,06 |
1,78 |
130,40 |
1,84 |
3,34 |
0,56 |
** |
N’–Sn
|
58,79 |
1,19 |
60,80 |
1,27 |
2,01 |
0,39 |
** |
|
Sn–Me’ |
73,40 |
1,13 |
74,59 |
1,12 |
1,19 |
0,35 |
** |
|
N’–Sn/Sn–Me’ |
0,80 |
0,02 |
0,82 |
0,02 |
0,02 |
0,01 |
* |
|
Ls–(Steiner) |
–0,89 |
0,53 |
–1,74 |
0,46 |
–0,85 |
0,26 |
** |
|
Li–(Steiner) |
0,21 |
0,59 |
–0,51 |
0,56 |
–0,72 |
0,22 |
** |
|
Ls–VR |
72,36 |
1,49 |
71,94 |
1,59 |
–0,41 |
0,39 |
|
|
Li–VR |
66,56 |
1,53 |
66,10 |
1,49 |
–0,47 |
0,40 |
|
|
N’SnPg’ |
159,35 |
1,66 |
160,27 |
1,59 |
0,92 |
0,43 |
|
Tablo
4.6. Kontrol grubunun kontrol başı ve kontrol sonu
ortalama değerleri, standart hataları ve ortalamalar arasındaki farkların eş
yapma t–testi ile değerlendirilmesi.
X: Ortalama değer D: Farkların ortalama değeri
Sx: Standart hata Sd: Farkların standart hatası
p<0.05* p<0.01**
|
Parametre |
Kontrol Başı |
Kontrol Sonu
|
Fark |
Test |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
D |
±Sd |
||
|
SNA |
80,96 |
0,56 |
80,88 |
0,59 |
–0,08 |
0,41 |
|
|
SNB |
78,31 |
0,49 |
78,26 |
0,62 |
–0,05 |
0,39 |
|
|
ANB |
2,64 |
0,53 |
2,62 |
0,51 |
–0,03 |
0,22 |
|
|
SN/GoGn |
31,37 |
0,94 |
30,88 |
1,07 |
–0,49 |
0,35 |
|
|
SN/PP |
9,76 |
0,51 |
10,22 |
0,40 |
0,46 |
0,33 |
|
|
A–VR |
59,79 |
0,78 |
60,30 |
0,80 |
0,51 |
0,42 |
|
|
A–max.VR |
69,12 |
0,87 |
69,24 |
0,96 |
0,12 |
0,33 |
|
|
B–VR |
49,26 |
1,13 |
49,50 |
1,34 |
0,24 |
0,71 |
|
|
B–mand.VR |
95,16 |
1,35 |
95,81 |
1,42 |
0,57 |
0,54 |
|
|
Pg–VR |
48,51 |
1,22 |
49,17 |
1,45 |
0,67 |
0,67 |
|
|
PNS–HR |
46,74 |
0,79 |
47,50 |
0,79 |
0,75 |
0,25 |
** |
|
ANS–HR |
55,85 |
0,84 |
57,22 |
0,82 |
1,37 |
0,42 |
** |
|
N–Me |
120,06 |
1,49 |
122,16 |
1,41 |
2,10 |
0,71 |
** |
|
N–ANS |
56,02 |
0,85 |
57,40 |
0,83 |
1,38 |
0,42 |
** |
|
ANS–Me |
65,70 |
0,88 |
66,56 |
0,98 |
0,86 |
0,43 |
|
|
S–Go |
78,23 |
1,46 |
80,61 |
1,51 |
2,38 |
0,54 |
** |
|
Jarabak |
0,65 |
0,01 |
0,66 |
0,01 |
0,01 |
0,00 |
* |
|
Co–A |
87,73 |
1,05 |
90,41 |
1,76 |
2,68 |
2,24 |
|
|
Co–Gn |
116,25 |
1,41 |
120,03 |
1,87 |
3,78 |
2,11 |
|
|
SN/Occ |
17,10 |
0,68 |
16,38 |
0,90 |
–0,72 |
0,36 |
|
|
U1/max.HR |
68,85 |
1,47 |
69,48 |
1,67 |
0,63 |
0,69 |
|
|
U6/max.HR |
97,18 |
1,30 |
97,27 |
1,39 |
0,10 |
0,79 |
|
|
U7/max.HR |
103,60 |
1,68 |
101,71 |
1,63 |
–1,89 |
1,03 |
|
|
L1/mand.HR |
92,52 |
1,36 |
93,51 |
1,43 |
0,46 |
0,80 |
|
|
L6/mand.HR |
82,16 |
0,95 |
82,86 |
0,82 |
0,74 |
0,96 |
|
Tablo
4.6. (Devam) Kontrol grubunun
kontrol başı ve kontrol sonu ortalama değerleri, standart hataları ve
ortalamalar arasındaki farkların eş yapma t–testi ile değerlendirilmesi.
X: Ortalama değer D: Farkların ortalama değeri
Sx: Standart hata Sd: Farkların standart hatası
p<0.05* p<0.01**
|
Parametre |
Kontrol Başı |
Kontrol Sonu |
Fark |
Test |
|||
|
X |
±Sx |
X |
±Sx |
D |
±Sd |
||
|
Overjet |
2,27 |
0,14 |
2,22 |
0,20 |
–0,04 |
0,17 |
|
|
Overbite |
3,65 |
0,27 |
3,32 |
0,41 |
–0,33 |
0,21 |
|
|
U1i–max.VR |
72,56 |
0,98 |
72,86 |
1,10 |
0,30 |
0,32 |
|
|
U6t–max.VR |
41,25 |
1,00 |
42,14 |
0,99 |
0,88 |
0,48 |
|
|
U7t–max.VR |
31,01 |
1,01 |
31,98 |
0,99 |
0,97 |
0,44 |
|
|
U1i–max.HR |
27,87 |
0,46 |
27,92 |
0,55 |
0,05 |
0,23 |
|
|
U6t–max.HR |
22,49 |
0,33 |
23,34 |
0,44 |
0,85 |
0,31 |
* |
|
U7t–max.HR |
18,84 |
0,51 |
19,94 |
0,48 |
1,10 |
0,41 |
* |
|
L1i–mand.VR |
91,83 |
1,14 |
92,43 |
1,24 |
0,47 |
0,49 |
|
|
L6t–mand.VR |
66,72 |
0,90 |
68,20 |
1,01 |
1,40 |
0,62 |
* |
|
L1i–mand.HR |
39,73 |
0,64 |
40,30 |
0,65 |
0,58 |
0,25 |
|
|
L6t–mand.HR |
30,38 |
0,54 |
31,06 |
0,70 |
0,68 |
0,32 |
|
|
N’–Me’ |
128,96 |
1,77 |
131,24 |
1,60 |
2,28 |
0,92 |
* |
N’–Sn
|
60,67 |
0,82 |
61,91 |
0,67 |
1,24 |
0,42 |
** |
|
Sn–Me’ |
72,34 |
1,18 |
73,70 |
1,14 |
1,36 |
0,57 |
* |
|
N’–Sn/Sn–Me’ |
0,84 |
0,01 |
0,84 |
0,01 |
0,00 |
0,01 |
|
|
Ls–(Steiner) |
–1,84 |
0,57 |
–2,16 |
0,67 |
–0,31 |
0,48 |
|
|
Li–(Steiner) |
–1,25 |
0,71 |
–1,47 |
0,59 |
–0,22 |
0,62 |
|
|
Ls–VR |
74,96 |
1,11 |
75,51 |
1,12 |
0,54 |
0,39 |
|
|
Li–VR |
69,60 |
1,17 |
70,10 |
1,25 |
0,50 |
0,41 |
|
|
N’SnPg’ |
163,26 |
1,41 |
162,28 |
1,48 |
–0,98 |
0,73 |
|
Tablo
4.7. Servikal headgear grubu distalizasyon başı ve distalizasyon sonu
farkları ile, kontrol grubu kontrol başı ve kontrol sonu farklarının
ortalamalarının tek yönlü varyans analizi ile değerlendirilmesi.
D: Farkların ortalama değeri.
Sd: Farkların ortalama değerinin standart hatası.
p<0.05* p<0.01**
Parametreler
|
Servikal
Headgear |
Kontrol |
Test |
||
|
D |
±Sd |
D |
±Sd |
||
|
SNA |
–0,88* |
0,31 |
–0,08 |
0,41 |
|
|
SNB |
–0,01 |
0,29 |
–0,05 |
0,39 |
|
|
ANB |
–0,82** |
0,24 |
–0,03 |
0,22 |
* |
|
SN/GoGn |
0,48 |
0,28 |
–0,49 |
0,35 |
* |
|
SN/PP |
0,68 |
0,34 |
0,46 |
0,33 |
|
|
A–VR |
–1,10* |
0,25 |
0,51 |
0,42 |
* |
|
A–max.VR |
–0,25 |
0,33 |
0,12 |
0,33 |
|
|
B–VR |
–0,57 |
0,54 |
0,24 |
0,71 |
|
|
B–mand.VR |
–0.39 |
0,29 |
0,57 |
0,54 |
|
|
Pg–VR |
–0,53 |
0,52 |
0,67 |
0,67 |
|
|
PNS–HR |
0,75* |
0,27 |
0,75** |
0,25 |
|
|
ANS–HR |
1,51** |
0,35 |
1,37** |
0,42 |
|
|
N–Me |
3,48** |
0,37 |
2,10** |
0,71 |
|
|
N–ANS |
1,60** |
0,35 |
1,38** |
0,42 |
|
|
ANS–Me |
1,64** |
0,22 |
0,86 |
0,43 |
|
|
S–Go |
2,59** |
0,27 |
2,38** |
0,54 |
|
|
Jarabak |
0,00 |
0,00 |
0,01* |
0,00 |
|
|
Co–A |
–0,19 |
0,67 |
2,68 |
2,24 |
|
|
Co–Gn |
2,07** |
0,69 |
3,78 |
2,11 |
|
|
SN/Occ |
–0,91* |
0,33 |
–0,72 |
0,36 |
|
|
U1/max.HR |
–1,02 |
0,70 |
0,63 |
0,69 |
|
|
U6/max.HR |
6,16** |
1,48 |
0,10 |
0,79 |
** |
|
U7/max.HR |
6,97** |
1,87 |
–1,89 |
1,03 |
** |
|
L1/mand.HR |
–1,74* |
0,65 |
0,46 |
0,80 |
* |
|
L6/mand.HR |
–0,80 |
0,75 |
0,74 |
0,96 |
|
Tablo
4.7. (Devam) Servikal headgear
grubu distalizasyon başı ve distalizasyon sonu farkları ile, kontrol grubu
kontrol başı ve kontrol sonu farklarının ortalamalarının tek yönlü varyans
analizi ile değerlendirilmesi.
D: Farkların ortalama değeri.
Sd: Farkların ortalama değerinin standart hatası.
p<0.05* p<0.01**
|
Parametreler |
Servikal
Headgear |
Kontrol
|
Test |
||
|
D |
±Sd |
D |
±Sd |
||
|
Overjet |
–0,17 |
0,27 |
–0,04 |
0,17 |
|
|
Overbite |
–1,02** |
0,23 |
–0,33 |
0,21 |
* |
|
U1i–max.VR |
0,05 |
0,39 |
0,30 |
0,32 |
|
|
U6t–max.VR |
–3,54** |
0,71 |
0,88 |
0,48 |
** |
|
U6t–max.VR (aylık) |
–0.45** |
0.09 |
0.08* |
0.04 |
** |
|
U7t–max.VR |
–3,37** |
0,59 |
0,97 |
0,44 |
** |
|
U1i–max.HR |
0,34* |
0,12 |
0,05 |
0,23 |
|
|
U6t–max.HR |
1,14** |
0,24 |
0,85* |
0,31 |
|
|
U7t–max.HR |
–0,05 |
0,40 |
1,10* |
0,41 |
|
|
L1i–mand.VR |
–0,75 |
0,39 |
0,47 |
0,49 |
* |
|
L6t–mand.VR |
–0,32 |
0,27 |
1,40* |
0,62 |
* |
|
L1i–mand.HR |
0,26 |
0,24 |
0,58 |
0,25 |
|
|
L6t–mand.HR |
0,64 |
0,55 |
0,68 |
0,32 |
|
|
N’–Me’ |
3,34** |
0,56 |
2,28* |
0,92 |
|
|
N’–Sn |
2,01** |
0,39 |
1,24** |
0,42 |
|
|
Sn–Me’ |
1,19** |
0,35 |
1,36* |
0,57 |
|
|
N’–Sn/Sn–Me’ |
0,02** |
0,01 |
0,00 |
0,01 |
|
|
Ls–(Steiner) |
–0,85** |
0,26 |
–0,31 |
0,48 |
|
|
Li–(Steiner) |
–0,72** |
0,22 |
–0,22 |
0,62 |
|
|
Ls–VR |
–0,41 |
0,39 |
0,54 |
0,39 |
|
|
Li–VR |
–0,47 |
0,40 |
0,50 |
0,41 |
|
|
N’SnPg’ |
0,92 |
0,43 |
–0,98 |
0,73 |
* |
BULGULAR
Servikal Headgear Grubunun
Distalizasyon Başı ve Sonu Farkları ile Kontrol Grubunun Kontrol Başı ve Sonu
Farklarının Birbirleriyle Karşılaştırılmasından Sonra Elde Edilen Farkların 3D
Bimetrik Maksiller Distalizasyon Grubunun Distalizasyon Başı ve Sonu Farkları
ile Tek Yönlü Varyans Analizi ile Karşılaştırılması
Servikal headgear grubunun distalizasyon başı–sonu
farkları ile kontrol grubunun kontrol başı–sonu farklarının birbirleriyle
karşılaştırılmasından sonra elde edilen farkların 3D bimetrik maksiller
distalizasyon (3D–BMD) grubunun distalizasyon başı–sonu farkları ile tek yönlü
varyans analizi ile karşılaştırılması Tablo 4.8’de verilmiştir.
İskeletsel
Ölçümler
A–VR boyutunda, 3D–BMD sistemi grubunda tedavinin
etkisi ile 0.34 mm.lik bir azalma, servikal headgear tedavi grubunda ise 1.70
mm.lik önemli bir azalma olduğu gözlenmiştir. A–VR boyutundaki değişiklikler
bakımından iki tedavi grubu karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.05 düzeyinde
önemli farklılık olduğu tespit edilmiştir.
SN/GoGn açısında, 3D–BMD sistemi grubunda tedavinin
etkisi ile 0.01°lik bir artış, servikal headgear tedavi grubunda ise 1.08°lik önemli bir
artış olduğu gözlenmiştir. SN/GoGn açısındaki değişiklikler bakımından iki
tedavi grubu karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.05 düzeyinde
önemli farklılık olduğu tespit edilmiştir.
Diğer iskeletsel açısal ve boyutsal ölçümlerde
meydana gelen değişiklikler bakımından iki tedavi grubu arasında önemli bir
farklılık bulunmamıştır.
Tablo
4.8. Servikal headgear grubunun distalizasyon
başı–sonu ile kontrol grubunun kontrol başı–sonu farklarının birbirleriyle
karşılaştırılmasından sonra elde edilen farkların 3D bimetrik distalizasyon
grubunun distalizasyon başı–sonu farkları ile tek yönlü varyans analizi ile
karşılaştırılması.
D: Farkların ortalama değeri.
Sd: Farkların ortalama
değerinin standart hatası.
p<0.05* p<0.01**
|
Parametreler |
3D Bimetrik
Distalizasyon grubu ortalama farkları |
Headgear–Kontrol
gruplarının ortalama farklarının farkı |
Test |
||
|
D |
±Sd |
D |
±Sd |
||
|
SNA |
–0,01 |
0,23 |
–0,80 |
0,59 |
|
|
SNB |
0,53* |
0,23 |
–0,02 |
0,55 |
|
|
ANB |
–0,54 |
0,26 |
–0,86* |
0,34 |
|
|
SN/GoGn |
0,01 |
0,24 |
1,08* |
0,47 |
* |
|
SN/PP |
0,45 |
0,27 |
0,36 |
0,50 |
|
|
A–VR |
–0,34 |
0,25 |
–1,70* |
0,62 |
* |
|
A–max.VR |
–0,85** |
0,29 |
–0,38 |
0,50 |
|
|
B–VR |
0,50 |
0,42 |
–0,94 |
0,95 |
|
|
B–mand.VR |
–0,21 |
0,17 |
–1,01 |
0,23 |
|
|
Pg–VR |
0,36 |
0,47 |
–1,34 |
0,88 |
|
|
PNS–HR |
–0,16 |
0,16 |
–0,02 |
0,35 |
|
|
ANS–HR |
0,58* |
0,26 |
0,28 |
0,50 |
|
|
N–Me |
0,88* |
0,26 |
1,55 |
0,85 |
|
|
N–ANS |
0,53 |
0,26 |
0,35 |
0,51 |
|
|
ANS–Me |
0,57 |
0,32 |
0,85 |
0,59 |
|
|
S–Go |
1,06** |
0,26 |
0,26 |
0,57 |
|
|
Jarabak |
0,01 |
0,00 |
0,00 |
0,00 |
|
|
Co–A |
0,08 |
0,50 |
–3,15 |
1,20 |
|
|
Co–Gn |
1,72* |
0,46 |
–1,92 |
1,40 |
|
|
SN/Occ |
4,38** |
0,68 |
–0,11 |
0,42 |
** |
|
U1/max.HR |
–0,87 |
1,38 |
–1,77 |
0,95 |
|
|
U6/max.HR |
5,51** |
1,08 |
5,78** |
1,02 |
|
|
U7/max.HR |
4,38** |
1,04 |
8,99** |
1,40 |
|
|
L1/mand.HR |
9,53** |
1,39 |
–2.61* |
1,86 |
** |
|
L6/mand.HR |
6,06** |
1,16 |
–1.57 |
1,16 |
** |
Tablo
4.8. (Devam) Servikal headgear grubunun distalizasyon başı–sonu ile kontrol grubunun
kontrol başı–sonu farklarının birbirleriyle karşılaştırılmasından sonra elde
edilen farkların 3D bimetrik distalizasyon grubunun distalizasyon başı–sonu
farkları ile tek yönlü varyans analizi ile karşılaştırılması.
D: Farkların ortalama değeri.
Sd: Farkların ortalama
değerinin standart hatası.
p<0.05* p<0.01**
|
Parametreler |
3D Bimetrik
Distalizasyon grubu ortalama farkları |
Headgear–Kontrol
gruplarının ortalama farklarının farkı |
Test |
||
|
D |
±Sd |
D |
±Sd |
||
|
Overjet |
–2,16** |
0,54 |
–0,17 |
0,41 |
** |
|
Overbite |
–1,58** |
0,53 |
–0,75* |
0,30 |
|
|
U1i–max.VR |
0,06 |
0,47 |
–0,26 |
0,61 |
|
|
U6t–max.VR |
–3,55** |
0,38 |
–4,56** |
0,75 |
|
|
U6t–max.VR (aylık) |
–1.11** |
0.13 |
–0.55** |
0.09 |
** |
|
U7t–max.VR |
–2,86** |
0,34 |
–4,49** |
0,68 |
* |
|
U1i–max.HR |
1,60** |
0,37 |
0.28 |
0,32 |
* |
|
U6t–max.HR |
–0,70* |
0,20 |
0.28 |
0,19 |
* |
|
U7t–max.HR |
–0,78* |
0,21 |
–1.18 |
0,25 |
|
|
L1i–mand.VR |
2,82** |
0,44 |
–1.30* |
0,83 |
** |
|
L6t–mand.VR |
2,16** |
0,28 |
–1.80* |
0,93 |
** |
|
L1i–mand.HR |
–0,93* |
0,31 |
–0.32 |
0,36 |
|
|
L6t–mand.HR |
1.60* |
0,23 |
–0.09 |
0,28 |
* |
|
N’–Me’ |
1,38 |
0,73 |
1,24 |
1,02 |
|
|
N’–Sn |
1,29 |
0,72 |
0,94 |
0,57 |
|
|
Sn–Me’ |
0,26 |
0,52 |
–0,12 |
0,66 |
|
|
N’–Sn/Sn–Me’ |
0,01 |
0,01 |
0,01 |
0,01 |
|
|
Ls–(Steiner) |
–0,10 |
0,28 |
–0,48 |
0,58 |
|
|
Li–(Steiner) |
1,66** |
0,24 |
–0,48 |
0,67 |
** |
|
Ls–VR |
0,08 |
0,43 |
–1,01 |
0,52 |
|
|
Li–VR |
2,07** |
0,49 |
–0,91 |
0,54 |
** |
|
N’SnPg’ |
1,25 |
0,65 |
1,79* |
0,87 |
|
Dentoalveoler
Ölçümler
Üst kesici dişin eğimi ve maksiller vertikal
referans düzlemine uzaklığı ile ilgili ölçümlerdeki değişiklikler iki tedavi
grubu arasında istatistik olarak önemli düzeyde bir farklılık göstermemiştir.
Ancak, üst kesici dişin maksiller horizontal referans düzlemine olan vertikal
uzaklığını gösteren U1i–max.HR ölçümünde 3D–BMD sistemi grubunda 1.60 mm.lik
önemli bir artış, servikal headgear tedavi grubunda ise 0.28 mm.lik bir artış
olduğu gözlenmiştir. U1i–max.HR boyutundaki değişiklikler bakımından iki tedavi
grubu karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.05 düzeyinde önemli farklılık olduğu
belirlenmiştir.
Alt
kesici dişin mandibuler horizontal referans düzlemine göre eğimini gösteren
L1/mand.HR açısında 3D–BMD sistemi
grubunda 9.53°lik önemli bir artış, servikal headgear grubunda ise 2.61°lik önemli
bir azalma olduğu gözlenmiştir. L1/mand.HR açısındaki değişiklikler bakımından
iki tedavi grubu karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.01 düzeyinde
önemli farklılık olduğu tespit edilmiştir. Benzer şekilde, alt kesici dişin
mandibuler vertikal referans düzlemine olan uzaklığını gösteren L1i–mand.VR boyutunda 3D–BMD sistemi grubunda
tedavinin etkisi ile 2.82 mm.lik önemli bir artış, servikal headgear tedavi
grubunda ise 1.30 mm.lik önemli bir azalma olduğu gözlenmiştir. L1i–mand.VR
boyutundaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu karşılaştırıldığında,
istatistik olarak p<0.01 düzeyinde önemli farklılık olduğu tespit
edilmiştir.
Overjet miktarında 3D–BMD sistemi
grubunda tedavinin etkisi ile 2.16 mm.lik önemli bir azalma, servikal headgear
tedavi grubunda ise 0.17 mm.lik bir azalma olduğu gözlenmiştir. Overjet
miktarındaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu karşılaştırıldığında,
istatistik olarak p<0.01 düzeyinde önemli farklılık olduğu izlenmiştir.
Distalizasyon süresince U6t–max.VR ölçümündeki
azalma ile belirlenen total distalizasyon miktarları her iki grupta benzer
bulunmuştur. Ancak U6t–max.VR ölçümündeki aylık değişikliklere bakıldığında
3D–BMD grubunda 1.11 mm.lik, servikal headgear grubunda ise 0.55 mm.lik önemli
azalmalar olduğu belirlenmiştir. İki grup aylık distalizasyon miktarı
bakımından karşılaştırıldığında aradaki fark istatistik olarak p<0.01
düzeyinde önemli bulunmuştur.
Distalizasyon süresince U7t–max.VR boyutunda 3D–BMD
sistemi grubunda tedavinin etkisi ile toplam 2.86 mm.lik önemli bir azalma,
servikal headgear tedavi grubunda ise toplam 4.49 mm.lik önemli bir azalma
olduğu gözlenmiştir. Üst ikinci molar dişteki distalizasyon miktarı bakımından
iki tedavi grubu karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.05 düzeyinde
önemli farklılık olduğu tespit edilmiştir.
Üst
birinci molar dişin maksiller horizontal referans düzlemine olan vertikal
uzaklığını gösteren U6t–max.HR boyutunda 3D–BMD sistemi grubunda 0.70 mm.lik önemli bir azalma, servikal
headgear tedavi grubunda ise 0.28 mm.lik bir artış olduğu gözlenmiştir.
U6t–max.HR boyutundaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu
karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.05 düzeyinde önemli farklılık olduğu
tespit edilmiştir.
L6/mand.HR açısı ile ifade edilen alt birinci molar diş
eğiminde 3D–BMD sistemi grubunda 6.06°lik önemli bir artış ile izlenen mesiale eğilme, servikal headgear tedavi
grubunda ise 1.57°lik bir azalma ile izlenen distale eğilme ve dikleşme meydana geldiği
gözlenmiştir. L6/mand.HR açısındaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu
karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.01 düzeyinde önemli farklılık olduğu tespit
edilmiştir.
Alt birinci molar dişin mandibuler vertikal referans
düzlemine olan uzaklığını gösteren L6t–mand.VR boyutunda 3D–BMD sistemi
grubunda tedavinin etkisi ile 2.16 mm.lik önemli bir artış, servikal headgear
tedavi grubunda ise 1.80 mm.lik önemli bir azalma olduğu gözlenmiştir. L6t–mand.VR
boyutundaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu karşılaştırıldığında,
istatistik olarak p<0.01 düzeyinde önemli farklılık olduğu
belirlenmiştir.
Alt birinci molar dişin mandibuler horizontal
referans düzlemine vertikal uzaklığını gösteren L6t–mand.HR boyutunda 3D–BMD
sistemi grubunda tedavinin etkisi ile 1.60 mm.lik önemli bir artış, servikal
headgear tedavi grubunda ise 0.09 mm.lik bir azalma olduğu gözlenmiştir.
L6t–mand.HR boyutundaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu karşılaştırıldığında,
istatistik olarak p<0.05 düzeyinde önemli farklılık olduğu tespit
edilmiştir.
SN/Occ
açısında 3D–BMD sistemi grubunda
tedavinin etkisi ile 4.38°lik önemli bir artış, servikal headgear
tedavi grubunda ise 0.11°lik bir azalma olduğu gözlenmiştir. SN/Occ
açısındaki değişiklikler bakımından iki tedavi grubu karşılaştırıldığında,
istatistik olarak p<0.01 düzeyinde önemli farklılık olduğu
izlenmiştir.
Yumuşak Doku Ölçümleri
Alt dudak–Steiner yumuşak doku hattı boyutunda
(Li–Steiner) 3D–BMD sistemi grubunda 1.66 mm.lik önemli bir artış, servikal
headgear tedavi grubunda ise 0.48 mm.lik bir azalma olduğu gözlenmiştir. Benzer
şekilde, alt dudak–vertikal referans düzlemi arasındaki boyutta (Li–VR) da,
3D–BMD sistemi grubunda tedavinin etkisi ile 2.07 mm.lik önemli bir artış,
servikal headgear tedavi grubunda ise 0.91 mm.lik bir azalma olduğu
gözlenmiştir. Li–(Steiner) ve Li–VR boyutlarındaki değişiklikler bakımından iki
tedavi grubu karşılaştırıldığında, istatistik olarak p<0.01 düzeyinde
önemli farklılık olduğu belirlenmiştir.
V. SONUÇLAR VE ÖNERİLER
3D
bimetrik maksiller distalizasyon arkları ile servikal headgearlerin üst birinci
molar distalizasyonu amacı ile kullanımları sonucunda dentofasiyal yapılar
üzerindeki etkileri karşılaştırıldığında ortaya çıkan önemli sonuçlar şu
şekilde özetlenebilir;
1.
3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunda 3.4
ayda, servikal headgear grubunda ise 10.2 ayda molar dişler sınıf II ilişkiden
sınıf I ilişkiye taşınmıştır. Servikal headgear grubunda sınıf I molar ilişki üst
birinci molar dişin distal yönde hareketi ile elde edilirken, 3D bimetrik
maksiller distalizasyon grubunda bu ilişki hem üst birinci molar dişin distal
yönde hareketi, hem de alt birinci molar dişin mesial yönde hareketi ile
sağlanmıştır.
2.
Her iki tedavi yönteminin de maksillanın sagital
gelişimi üzerinde etkili olduğu, ancak servikal headgear grubunda bu etkinin
daha fazla olduğu ve üst çenenin bir miktarda geriye doğru yer değiştirdiği
izlenmiştir.
3.
3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi ile
tedavi edilen grupta mandibuler düzlem açısında herhangi bir değişiklik
izlenmezken, servikal headgear grubunda bu açıda 1.08ºlik önemli bir artış
tespit edilmiştir.
4.
3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunda,
sistem içinde kullanılan intermaksiller sınıf II elastiklerin etkisi ile üst
kesici dişlerde belirgin miktarda ekstrüzyon gözlenmiş, servikal headgear
grubunda ise böyle bir etki izlenmemiştir.
5.
3D bimetrik maksiller distalizasyon sistemi ile
tedavi edilen grupta üst birinci molar dişlerde distalizasyon kuvvetleri ile
önemli miktarda intrüzyon belirlenirken, servikal headgear ile tedavi edilen
grupta ise önemsiz bulunan ekstrüzyon izlenmiştir.
6.
Toplam tedavi süresince, üst birinci molar
dişlerde, her iki tedavi grubunda da benzer miktarlarda distale hareket
izlenmiştir. Distalizasyon miktarları servikal headgear grubunda 4.56 mm, 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda 3.55 mm.dir. İki grup arasında, aylık
distalizasyon miktarları bakımından önemli farklılık olduğu belirlenmiştir.
Servikal headgear grubunda üst birinci molar dişler ayda ortalama 0.55 mm, 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda ise 1.11 mm distale hareket
etmişlerdir.
7.
Üst birinci molar dişler her iki tedavi grubunda
da benzer miktarda distale devrilmişlerdir.
8.
Üst ikinci molar dişlerin, servikal headgear
grubunda üst birinci molar dişlere benzer miktarda distalize oldukları, 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda ise üst birinci molar dişlerden daha
az distalize oldukları gözlenmiştir. Üst ikinci molar dişlerin, servikal headgear
grubunda, 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubuna göre daha fazla distale
devrildikleri de belirlenmiştir.
9.
İki tedavi yöntemi arasındaki en büyük
farklılık, alt dental arkta meydana gelen değişikliklerde izlenmiştir. 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda kullanılan sınıf II elastiklerin
etkisi ile alt kesici dişlerde belirgin protrüzyon, alt birinci molar dişlerde
ise mesializasyon ve mesiale eğimlenme izlenirken, servikal headgear grubunda
alt kesici dişlerde retrüzyon, alt birinci molar dişlerde distalizasyon ve
distale eğimlenme meydana gelmiştir.
10. 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda, sistem içinde kullanılan
intermaksiller sınıf II elastiklerin etkisi ile alt birinci molar dişlerde
belirgin miktarda ekstrüzyon belirlenirken, servikal headgear grubunda ise bu
dişlerde önemli bir değişim olmadığı izlenmiştir.
Çalışmamızın
amaçlarından biri de, ful bantlanmış ve braketlenmiş mandibuler dental arkın
sistem içinde uygulanan sınıf II elastiklere ne ölçüde ankraj sağlayabildiğinin
değerlendirilmesidir ve bu uygulamanın ankrajı arzu edilen ölçüde arttıramadığı
belirlenmiştir. Ankraj kaybı kendini alt kesici dişlerdeki protrüzyon ve alt
molar dişlerdeki ekstrüzyon ve mesiale eğimlenme ile göstermiştir.
11. 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda, overjet önemli miktarda azalmıştır.
12. 3D
bimetrik maksiller distalizasyon grubunda, okluzal düzlem açısında önemli bir
artış olmuştur.
13. Alt
dudak, 3D bimetrik maksiller distalizasyon grubunda, üst kesici dişlerdeki
ekstrüzyon ve alt kesici dişlerdeki protrüzyonun etkisi ile ileri yönde hareket
etmiştir.
3D
bimetrik maksiller distalizasyon yöntemi ile mandibuler dental arkta meydana
gelen ankraj kaybı, sistemin en büyük dezavantajı, bunun yanı sıra, estetik
kaygıya yol açmaması sebebiyle hastalar tarafından kolay kabullenilebilmesi,
servikal headgeare benzer distalizasyon etkisine sahip olması ve sınıf I molar
ilişkiye ulaşma süresinin kısa olması ise önemli avantajlarıdır. Her iki
yöntemde de başarılı tedavi sonuçları, hastaların, yöntemlerin dentofasiyal
yapılar üzerine etkileri göz önünde bulundurularak seçilmesi ile elde
edilebilecektir.
VI. KAYNAKLAR
1.
Altuğ, A.T., Erdem, D. (1999).
Ortodontik aygıtların tarihsel gelişimi ve Türkiye’de ortodonti. Türk
Ortodonti Dergisi 12: 120-129.
2.
Aras, K. (1993). 3D bimetrik maksiller
distalizasyon arklarının dentofasiyal sisteme etkilerinin sefalometrik olarak
incelenmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
3.
Arat, M., Erdem, D., Alaçam, A., Gökalp, H. (2001a). 3D bimetrik maksiller distalizasyon arkları ve Begg intraoral
distalizasyon sisteminin dentofasiyal yapılar üzerine etkilerinin
karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Gazi Üniv. Diş Hek. Fak. 2. Uluslararası
Bilimsel Kongresi, 4-6 Haziran 2001, Ankara.
4.
Baumrınd,
S., Korn, E.L., Isaacson, R.J., West, E.E., Molthen, R. (1983).
Quantitative analysis of the orthodontic and orthopedic effects of maxillary
traction. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 84: 384-398.
5.
Baumrind, S., Korn, E.L., West, E.E., Miller, D.M. (1979). Distal displacement of the maxilla and the upper first
molar. Am. J. Orthod. 75: 630-640.
6.
Bernardi,
F.A. (1956). A cephalometric analysis of the stability and type
of movement obtained in Class II, division 1 malocclusions treated with
extraoral force. Master’s Thesis, St.Louis University, St.Louis, MO.
Alınmıştır: Hubbard, G.W., Nanda, R.S.,
Currier, G.F. (1994). A cephalometric evaluation of nonextraction
cervical headgear treatment in Class II malocclusions. Angle Orthod. 64:
359-370.
7.
Bildir, M.
I. (1990). Ağız dışı kuvvet (cervical headgear) uygulamalarında
dentoalveolar değişikliklerin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Ankara
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
8.
Björk, A.
(1966). Sutural growth of the upperface studied by the implant method. Acta
Odontol. Scand. 24: 49-65.
9.
Björk, A.
(1969). Prediction of mandibular growth rotation. Am. J. Orthod. 55:
585-599.
10. Björk, A., Skieller, V. (1983).
Normal and abnormal growth of the mandible. A synthesis of longitudinal
cephalometric implant studies over a period of 25 years. Eur. J. Orthod.
5: 50-55.
11. Bowden, P. (1978). Theoretical considerations of headgear therapy: a literature
review. 2. Mechanical principles. Br.J. Orthod. 5: 145-152.
12. Cangialosi, T.J., Meistrell, M.E., Leung, M.A., Ko,
J.Y. (1988). A cephalometric appraisal of edgewise Class II
nonextraction treatment with extraoral force. Am. J. Orthod. Dentofac.
Orthop. 93: 315-324.
13. Dermaut,
L.R., Beerden, . (1981). The effects of Class II elastic force on a dry skull
measured by holografic interferometry. Am. J. Orthod. 79:
296-304.
14. Dermaut,
L.R., Kleutghen, J.P.J., DeClerck, H.J.J. (1986). Experimental determination
of the center of resistance of the upper first molar in a macerated, dry human
skull submitted to horizontal traction. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop.
90: 29-36.
15.
Dinçer M.
(1986). Servikal headgear ile intikali olarak distalize edilen
üst birinci büyük azı dişlerinin mandibuler düzlem eğimine etkisi. Doktora
Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
16. Doğanay, A. (1996). Üst birinci molar distalizasyonunda bimetrik
distalizasyon arklarının klinik etkinliğinin araştırılması. Doktora Tezi,
Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
17.
Elms,
T.N., Buschang, P.H., Alexander, R.G. (1996a). Long term stability of Class II,
division 1 nonextraction cervical face-bow therapy. Part 1: Model Analysis. Am.
J. Orthod. Dentofac. Orthop. 1996; 109:
271-276.
18. Elms, T.N., Buschang, P.H.,
Alexander, R.G. (1996b). Long term stability of Class II,
division 1 nonextraction cervical face-bow therapy. Part 2: Cephalometric
Analysis. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 109: 386-392.
19.
Enlow,
D.H., Seong, B. (1965). Growth and remodelling of the human maxilla. Am. J. Orthod. 51:
446-464.
20. Erdem, D., Altuğ, A.T. (1999). 3D maksiller bimetrik distalizasyon sistemi ile
Angle sınıf II tedavisi: Vaka sunumu. Türk Ortodonti Dergisi 12:
104-112.
21.
Fısher,
T.J. (1980). The cervical facebow and
mandibular rotation. Angle Orthod. 50: 54-62.
22.
Gould, E.
(1957). Mechanical principles in extraoral anchorage. Am. J. Orthod.
Dentofac. Orthop. 43: 319-33.
23. Graber, T.M. (1955). Extraoral
force-facts and fallacies. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 41:
490-505.
24. Gültan, A. (1989). Servikal headgearin
okluzal düzlem eğimine etkisi. Türk Ortodonti
Dergisi 2: 209-214.
25. Harnick, D.J. (1998). Case Report: Class II correction
using a modified Wilson bimetric distalizing arch and maxillary second molar
extraction. Angle Orthod. 68: 275-280.
26. Haydar, S., Üner, O. (2000).
Comparison of Jones jig molar distalization appliance with extraoral traction. Am.
J. Orthod. Dentofac. Orthop. 117: 49-53.
27. Henrıkson, B. (1993).
Treatment effects of the double loop distalizing arch wire in non extraction
treatment. The European Begg Society of Orthodontics, 16th Congress,
San Sebastian 19-24 May 1993.
28. Hubbard, G.W., Nanda, R.S., Currier, G.F.
(1994). A cephalometric evaluation of nonextraction cervical headgear treatment
in Class II malocclusions. Angle Orthod. 64: 359-370.
29.
İşcan,
H., Dinçer, M. (1988). Servikal headgearin alt çene kondil büyüme modeli
ve çene yüz iskelet morfolojisi üzerine etkisi. Türk Ortodonti Derg. 1:
22-29.
30.
İşcan, H., Dinçer, M., Gültan, A. (1989). Servikal headgear ile tedaviye karşı alt çenede görülen yapısal
kompanzasyonun araştırılması. Türk Ortodonti Derg. 2: 287-298.
31. İşeri,
H., Solow, B. (1990). Growth displacement of maxilla in girls studied by
implant method. Eur. J. Orthod. 12: 389-398.
32.
Kirjavainen,
M., Kirjavainen, T., Hurmerinta, K., Haavikko, K. (2000). Orthopedic cervical headgear with an expanded inner
bow in Class II correction. Angle Orthod. 70: 317-325.
33. Kloehn, S.J. (1947).
Guiding alveolar growth and eruption of teeth to reduce treatment time and
produce a more balanced denture and face. Angle Orthod. 17: 10-33.
34. Kloehn, S.J. (1953). Orthodontics-Force
or Persuasion. Angle Orthod. 23: 56-65.
35.
Kloehn,
S.J. (1961). Evaluation of cervical anchorage force in treatment.
Angle Orthod. 31: 91-104.
36.
Luppanapornlarp,
S., Johnston, L.E. (1993). The effects of premolar
extraction: A long term comparison of outcomes in clear-cut extraction and
nonextraction Class II patients. Angle Orthod. 63: 257-272.
37. Mills, M.C., Holman, G., Graber, T.M.
(1978). Heavy intermittent cervical headgear traction in Class II treatment: a
longitudinal cephalometric assesment. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 74: 361-379.
38. Muse, D.S., Fillman, M.J., Emmerson, W.J., Mitchell,
R.D. (1993). Molar and incisor changes with Wilson rapid molar
distalization. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 104: 556-565.
39.
Nielsen, I.L. (1989). Maxillary
superimposition: a comparison of three methods for cephalometric evaluation of
growth and treatment change. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 95: 422-431.
40. Rana, R., Becher, M.K. (2000).
Class II correction using the bimetric distalizing arch. Semin Orthod. 6:
106-118.
41.
Reddy, P., Kharbanda, O.P., Duggal, R., Parkash, H. (2000). Skeletal
and dental changes wıth nonextraction Begg mechanotherapy in patients wıth
Class II division 1 malocclusion. Am. J. Orthod. Dentofac. Orthop. 118: 641-648.
42.
Sandusky,
W.C. (1965). Cephalometric evaluation of the
effects of the Kloehn type of cervical traction used as an auxillary with the
edgewise mechanism following Tweed’s principles for correction of Class II,
division 1 malocclusion. Am. J. Orthod. 51: 262-287.
43.
Üçem,
T.T., Yüksel, S., Okay, C., Gülşen, A. (2000). Effects of a
three-dimensional bimetric maxillary distalizing arch. Eur. J. Orthod. 22: 293-298.
44. Ülgen, M., Gögen, H. (1989).
Angle Klas II divizyon anomalilerde servikal headgear tedavisinin B noktasına
olan etkisi. Türk Ortodonti Dergisi 2: 281-286.
45.
Üner, O.,
Dinçer, M. (1988). Servikal headgear ile distalize edilen üst
birinci büyükazı dişlerinin mandibuler düzlem eğimine etkileri. G.Ü. Diş
Hek. Fak. Dergisi 5: 93-107.
46. Wilson, W.L. (1978). Modular orthodontic
systems. Part 1. J. Clin. Orthod. 11: 250-278.
47. Wilson, W.L., Wilson, R.C. (1980).
New treatment dimensions with first phase sectional and progressive edgewise
mechanics. J. Clin. Orthod. 14: 607-627.
48. Wilson, W.L., Wilson, R.C. (1984).
Modular 3D appliances. Problem solving in edgewise, straightwire and lightwire
treatment. J. Clin. Orthod. 8: 272-281.
49.
Wılson,
W.L., Wılson, R.C. (1987). Multidirectional 3D
functional Class 2 treatment. J. Clin. Orthod. 21: 186-189.
50.
Wılson,
W.L., Wılson, R.C. (1988). Enhanced Orthodontics.
Book 1-2. RMO.
51.
Yüksel,
S., Gülşen, A., Üçem, T.T. (1996). Modifiye 3D
Bimetrik Maksiller Distalizasyon Arkı ile molar distalizasyonu. Türk Ortodonti Dergisi 9: 229-235.
VII. EKLER
a)
Mali Bilanço ve
Açıklamaları
Ankara
Üniversitesi Bilimsel Araştırma Fonu’ndan temin edilen toplam destek miktarı 2.265.000.000
Türk Lirasıdır. Bu destek ile temin edilen malzelemeler aşağıda
sıralanmıştır.
Intraoral
Distalizasyon Yöntemi : 3D Bimetrik
Maksiller Distalizasyon Arkları
|
|
Malzeme |
Adet |
|
1 |
3D bimetrik
maksiller distalizasyon arkları |
25 adet |
|
2 |
0.022” slotlu
braket setleri |
25 adet |
|
3 |
Molar bant |
100 adet |
|
4 |
Molar tüp |
100 adet |
|
5 |
Nitinol ark
teli (0.014”) |
50 adet |
|
6 |
Nitinol ark
teli (0.016”) |
50 adet |
|
7 |
Nitinol ark
teli (0.018”) |
50 adet |
|
8 |
Nitinol ark
teli (0.019”X 0.025”) |
50 adet |
|
9 |
Muhtelif
elastikler |
200 adet |
Ekstraoral Distalizasyon
Yöntemi : Servikal Headgear
|
|
Malzeme |
Adet |
|
1 |
Servikal
Headgear Face Bow |
25 adet |
|
2 |
Servikal
Headgear Enselik |
25 adet |
|
3 |
0.018” slotlu
braket setleri |
25 adet |
|
4 |
Molar bant |
100 adet |
|
5 |
Molar tüp |
100 adet |
|
6 |
Nitinol ark
teli (0.014”) |
50 adet |
|
7 |
Nitinol ark
teli (0.016”) |
50 adet |
|
8 |
Nitinol ark
teli (0.018”) |
50 adet |
|
9 |
Nitinol ark
teli (0.017”X 0.025”) |
50 adet |
|
10 |
Muhtelif
elastikler |
200 adet |
Diğer
Malzemeler:
|
|
Malzeme |
Adet |
|
1 |
AGFA Film
Banyosu |
1 adet |
|
2 |
Ortodontik
Çizim Kağıdı |
1 adet |
b)
Makine ve
Teçhizatın Konumu ve İlerideki Kullanımına Dair Açıklamalar (BAP Demirbaş
numaraları dahil )
Çalışmada
kullanılan malzemeler, sarf malzemeleridir. Her hasta için özel olarak temin
edilip kullanılmaktadır. Sadece 3D bimetrik maksiller distalizasyon arkları,
gerekli dezenfeksiyon ve sterilizasyon işlemlerine tabi tutulduktan sonra
tekrar kullanılmıştır.
c)
Teknik ve
Bilimsel Ayrıntılar (varsa Kesim III'de yer almayan analiz ayrıntıları)
d)
Sunumlar
(bildiriler ve teknik raporlar)
Sözlü
Sunum:
1. Altuğ AT, Erdem D. Effects of 3D Maxillary Bimetric Distalizing Arches on Dentofacial
Structures. Balkan Stomatognathics Congress, 12-15.Nisan.2000, Selanik,
Yunanistan.
Poster
Sunumları:
1. Altuğ AT, Erdem D. Angle Class II Treatment with 3D Maxillary Bimetric Distalizing Arches
(Case Report). Ankara Ortodonti Derneği Sempozyumu, 21-24.Ekim.1999,
Antalya, Türkiye.
2. Altuğ AT, Erdem D.
Effects of 3D Maxillary Bimetric Distalizing Arches
on Dentofacial Structures. Türk Ortodonti Derneği Kongresi, 13-16.Haziran.2000,
İstanbul, Türkiye.
3.
Altug AT, Erdem
D.
Comparison of 3D bimetric maxillary
distalizing arches and cervical headgear: dentofacial effects. 79. Avrupa
Ortodonti Derneği Kongresi (79th European Orthodontic Society Congress), 13-17.
Haziran. 2003, Prag, Çek Cumhuriyeti.
e)
Yayınlar:
1.
Altuğ AT, Erdem D. 3D maksiller bimetrik distalizasyon sistemi ile Angle
sınıf II tedavisi. Türk Ortodonti Dergisi, 12(2): 104-112, 1999.
2.
Erdem D, Altuğ AT. 3D maksiller bimetrik distalizasyon sistemi ile Angle
sınıf II malokluzyonun tedavisi. Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi
Dergisi, 27(2):179-189, 2000.
Doktora
Tezi:
Hazırlayan: Dr.
Ayşe Tuba Altuğ
Danışman:
Prof.Dr. Dilek Erdem
Tez
Konusu: 3D Bimetrik Maksiller Distalizasyon Arkları ve Servikal
Headgear’in Dentofasiyal Yapılar Üzerine Etkilerinin İncelenmesi.
Savunma
Tarihi: 17.Mayıs.2002