Yakut, Ayşe2021-10-142021-10-142021-06-30https://doi.org/10.46931/aran.2021.15.1.10http://hdl.handle.net/20.500.12575/75525Dion Khrysostomos, Traianus’u kusursuz bir yönetici olma yolunda ahlaki açıdan eğitmek amacıyla sembolik bir karaktere ve bir mythos’a ihtiyaç duymuş ve M.Ö. V. yüzyılda Keoslu sofist Prodikos’un oluşturduğu “Herakles’in Seçimi” adlı eski bir hikâyeye başvurmuştur. Bu anlatının kendisi günümüze ulaşmamış olmakla birlikte, Ksenophon’un Sokrates’inin ağzından aktarıldığı hâliyle bilinmektedir (Xen. mem. 2.1.21–34). Dion, Prodikos’un “Herakles’in Seçimi”ni yeniden kurgulamış ve birinci krallık söylevinin yarısına yakın kısmını bu yeniden kurguladığı Herakles mythos’una ayırmıştır (or. 1.49–84). Bu çalışma iki noktaya odaklanmaktadır: Herakles mythos’u, önce tematik açıdan Prodikos’un anlatısıyla da mukayese edilerek, Dion’un Traianus’un yönetici kimliğine ilişkin ideolojisi bağlamında irdelenmektedir. Ardından Dion’un, mythos’unda ve bununla ilişkili olarak diğer krallık söylevlerinde Prodikos’a ve Prodikos’un anlatısını aktarması sebebiyle Ksenophon’a düşünsel bağlamda nasıl öykündüğü konusu ele alınmaktadır. Böylece, Dion’un Herakles mythos’unun bir yandan Traianus ideolojisini ortaya çıkardığı; bir yandan da, - diğer krallık söylevleriyle de paralel bir şekilde - Klasik Hellen zihniyetine ilişkin değerleri kusursuz yönetimin mutlak unsurları olarak sunduğu anlaşılmaktadır.trDion KhrysostomosHerakles’in SeçimiTraianusArticle1512412601300-6355