Öner, UğurKüçüker, SevgiAkbalık, Gül2020-09-092020-09-091992https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000596http://hdl.handle.net/20.500.12575/71736İnsanın sağlıklı bir kişilik geliştirebilmesi, kendi iç dünyasının ufak da olsa bir kısmını bir başka inşana açabilmesine bağlıdır. Sağkklı kişiliğin belirleyici özelliklerinden birisi de, bireyin kendisini, en azından yaşamında kendisi için önemli olan diğer bir insan a açabilmesidir. Buna karşın insan kendisini açma sürecini ihmal ederse sağlıklı bir kişilik gelişimi de engellenmeye başlar (Jourard, 1964). Eğer insan kendini açabilmeyi başaramıyorSa kendi gerçek benliğini tanıyabilmesi de güçleşir. Bireyin, kendini açabilmesi doğrudan sağlıklı kişilik anlamına gelmemekle birlikte, insanın ruh sağlığı ve kişilik gelişimi için gerekli ve önemli bir başlangıçtır. İnsan kendi gerçek benliğine yabancılaştığı oranda, çevresindeki kişilerle olan ilişkileri gitgide yüzeyselleşir, yaratıcılıktan uzak, verimsiz bir ilişki türüne dönüşmeye başlar. İşte bu noktada insanı rahatsız etmeye başlayan ilişki türleri ortaya çıkar.trEğitim, Üniversite Eğitimi, Grup EtkileşimiArticle252423446