Yardımcı,Burak2024-10-152024-10-152024https://dspace.ankara.edu.tr/handle/20.500.12575/91541Bu tezin temel amacı kırsalda inovasyonun tanımlamak, ölçümünü ve belirleyicilerini anlamaya çalışmak ve Türkiye üzerine değerlendirmede bulunmaktır. Bu kapsamda, öncelikle kırsal politikalar ve dünyada değişen kırsal paradigma tartışılmış; Türkiye’de Düzey-III bölgeleri kırsal niteliklerine göre sınıflandırılmıştır. Daha sonra inovasyon tanımları üzerinden kırsal inovasyon açıklanmış, kırsal inovasyonun belirleyicileri anlaşılmaya çalışılarak Türkiye için yapılacak değerlendirmede kullanılmak üzere 26 gösterge belirlenmiştir. Temel bileşenler analizi kullanılarak yapılan analizde Türkiye’de kırsal inovasyonun nasıl cereyan ettiği, bölgeler arasında nasıl bir farklılaşma olduğu ortaya koyulmuştur. Bu araştırmanın bulguları, inovasyonun genel kabul gören bilim ve teknoloji odaklı anlamının ötesinde mal ve hizmetlerde ürün ve süreç odaklı şekilde daha geniş anlaşılması gerektiğini bir kez daha ortaya koymaktadır. İnovasyon sadece kentsel alanlarda ortaya çıkan bir süreç değildir. Kırsal bölgeler de kentler kadar yenilikçi olabilmekte ve yenilik potansiyeli taşımaktadır. İnovasyonu etkileyen bazı belirleyicilerde iyileşme sağlanması halinde sistematik bakış açısıyla kırsal inovasyonun tetiklenebileceğine dikkat çekilmektedir. Diğer taraftan Türkiye için yapılan değerlendirmede, Türkiye’de Düzey-III bölgelerinin onda birinin baskın kırsal ve en az yarısının kırsal niteliğinin ağır bastığı iller olduğu saptanmıştır. Bu çerçevede Düzey-III bölgeleri kırsal inovasyon açısından irdelendiğinde, kırsal inovasyonun Türkiye kırsalında homojen bir şekilde dağılmadığı, bazı bölgelerin görece güçlü bir inovasyon yeteneği mevcutken, bazı bölgelerin zayıf kaldığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, kırsal bölgelerin yoğun kent ve orta yoğun kent bölgelerle inovasyon konusunda yarışabilecek seviyede olduğu gözlemlenmiştir.trKırsal kalkınmaTürkiye kırsalıİnovasyonİnovasyonun ölçümü.Thesis