Berksun, SemihDurualp, Seda2023-03-142023-03-142017http://hdl.handle.net/20.500.12575/87759CAD-CAM Kompozit Rezin Ve Seramik Okluzal Veneerlerin Kırılma Dirençlerinin Farklı Tasarımlarla Kıyaslanması. Bu invitro çalışmada, iki farklı preparasyon tipi uygulanan dişler üzerine simante edilen CAD/CAM ( bilgisayar destekli tasarım/ bilgisayar destekli üretim) sistemi ile üretilmiş IPS e-max CAD ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) ve Lava Ultimate ( 3M ESPE Seefeld, Germany) okluzal veneer restorasyonların kırılma dayanımlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışma için, 48 adet çürüğü ve restorasyonu olmayan çekilmiş alt molar diş kullanılmıştır. Dişler çekimlerinden sonra örneklerin hazırlanması işleminin tamamlanmasına kadar % 0.5'lik tymol solüsyonunda, daha sonra kırılma testlerinin uygulanması işlemine kadar da distile suda bekletilmiştir. Dişlerin kök yüzeyleri, , doğal periodontal ligamentin sağlayacağı hareket miktarınca mobil olabilmelerini sağlamak amacıylaVariotiıne Easy Light Flow (Heraeus Kulzer) PVC ölçü materyali ile kaplanmıştır. Bu işlemin ardından dişler, mine sement sınırının 2 mm altına kadar 2x2 boyutlarındaki lastik kalıplara, soğuk akrilik rezin (Meliodent) içerisine, 90˚ açı ile yerleştirilmiştir. Dişlerin yarısına ( 24 adet) sadece okluzal yüzeyi içeren, diğer yarısına ise okluzal yüzeyle birlikte bukkal kompanenti de olan preparasyonlar uygulanmış ve her iki grup için de eşit sayıda IPS e-max ve Lava Ultimate okluzal veneer restorasyonlar, Cerec 3 CAD/CAM sistemi kullanılarak üretilmiştir. Deney grupları şu şekilde belirlenmiştir, Grup 1: Sadece okluzal yüzey preparasyonu yapılan dişler üzerine simante edilmiş Lava Ultimate Rezin Nanoseramik okluzal veneerler, Grup 2: Okluzal yüzey ile birlikte bukkal yüzey preparasyonu da yapılan dişler üzerine simante edilen Lava Ultimate Rezin Nanoseramik okluzal veneerler, Grup 3: Sadece okluzal yüzey preparasyonu yapılan dişler üzerine simante edilmiş IPS e-max CAD okluzal veneerler, Grup 4: Okluzal yüzey ile birlikte bukkal yüzey preparasyonu da yapılan dişler üzerine simante edilen IPS e-max CAD okluzal veneerler. Üretilen restorasyonlar, Variolink N dual cure rezin siman ile yapıştırılmış ve 24 saat distile suda bekletilmelerinin ardından, 5°C ve 55°C'lik banyo solüsyonlarında her bir banyo solüsyonunda bekleme süresi 25 sn ve solusyonlar arasında bekleme süresi 10 sn olmak üzere toplam 1000 döngülük termal siklus işlemi uygulanmıştır. Ardından örneklere üniversal test cihazında, 6 mm çaplı çelik uç ile kronların santral fossalarından 1 mm/dk hızda dik olarak yükleme yapılarak kırılma dayanımı testi uygulanmıştır. Kırılma tipleri incelenmiş ve fotoğraflanmıştır. Kırılma dayanımı test bulguları çift yönlü ANOVA varyans analizi ile incelenmiştir. Grupların ortalama kırılma dayanımı değerleri, Grup 1; 2216,542±75,703 N, Grup 2; 2043,472±111,094 N, Grup 3; 1993,010±102,542 N, Grup 4; 2088,873±111,895 N'dur. Grupların kırılma dayanımları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Cerec 3 CAD/CAM sistemi kullanılarak üretilen porselen ve kompozit okluzal veneer restorasyonların kırılma dayanımları arasında istatistiksel anlamda fark olmadığı (p=0.384), ve preparasyon tipinin kırılma dayanımı üzerinde bir etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır(p=0.705). Anahtar kelimeler: CAD-CAM sistemler, kırılma direnci, kompozit rezinler, okluzal veneerler, tam seramikler.trCAD-CAM kompozit rezinseramik okluzal veneerdişdoctoralThesis