Turan, Ertuğrul RufayiKurtar, Senem2019-02-072019-02-072004http://hdl.handle.net/20.500.12575/28680Bu tez, Heidegger felsefesinin erken döneminde 'Ölüm' ve 'Doğruluk' arasındaki ilişkinin açımlanmasını amaçlamaktadır. Tüm kariyeri boyunca, Heidegger'in başlıca konusu varlığın 'ousia' ya da daima 'olan' (her ne ise o olan) olarak anlaşıldığı metafizik geleneğin aşılmasıdır. O'na göre, varlıkbilimsel sorgulama varlığın sonluluğunun temel deneyimini geri getirmelidir. Varlık ve Zaman'da Heidegger varlığın anlaşılmasının Dasein'in zamansal açıklığında temellendiğini iddia eder. Bu, varlık kendisini sonlu olarak Dasein'in 'Ölüm'ünü 'öngören kararlılığı'nda yani, 'otantik' durumunda açımlar; demektir. Tezin ilk bölümü, Dasein'in varlığın açıklığında nasıl ya da ne durumda olduğunu, Varlık ve Zaman'da önerildiği gibi, Dasein'in egzistansiyal yapısının çözümlenmesiyle göstermeyi amaçlar. İkinci bölüm, Dasein'in 'aşkın', başka bir deyişle, 'ayrılan', tek tek 'şey'leri 'aşan' varlığının sonluluğunu göstermek için, Dasein'in varlığını 'Ölüm' olarak ya da 'Ölümlü' bir varlık olarak açımlar. Son bölüm, varlığın doğruluğu olarak düşünülen Dasein'in sonlu açıklığının Dasein'in kendi 'Ölüm'ü için 'kararlılığı' olarak belirlenen 'otantikliği'nde temellendiğini açığa koymaya çalışır.trHeidegger felsefesinde ölüm ve doğruluk ilişkisi üzerine bir denememasterThesis