OLHAN, EMİNEArslan, Selda2022-09-302022-09-302021http://hdl.handle.net/20.500.12575/84530Bu çalışmanın amacı; bitki koruma ürünlerinde reçete uygulamasının işleyişini ve mevcut durumunu ortaya koymak, etkinliğini araştırmak, reçete uygulamasının tarım ilacı kullanımı üzerine etkilerini tespit etmek ve sistemde varsa sorunları inceleyerek, bu sorunlara yönelik çözüm önerileri geliştirmektir. Bu amaç doğrultusunda araştırma tarım ilacı kullanımının en yoğun olduğu Akdeniz ve Ege Bölgeleri'nde yer alan Antalya ve Manisa illerinde gerçekleştirilmiş ve uygulamanın etkinliği ve mevcut durumunun daha net bir şekilde ortaya konulabilmesi için sektörü ilgilendiren her üç paydaş çalışmaya dahil edilerek 173 üretici, 22 bayi ve 49 reçete yazma yetkilisi ile anket görüşmesi yapılmıştır. Üreticilerle yapılan anket sayısının belirlenmesinde basit tesadüfi örnekleme yöntemi; bayi ve reçete yazma yetkilileri ile yapılan anket sayısının belirlenmesinde ise kota örneklemesi kullanılmıştır. Çalışmada reçete uygulamasının tarım ilacı kullanımına etkisinin belirlenmesinde ön test-son test, ki-kare testi, bağımsız örneklem t testi ve reçete ile ilaç kullanımında üreticilerin uyum, tutum ve davranış düzeylerine etki eden üretici özelliklerinin belirlenmesinde varyans analizinden yararlanılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre üreticilerin %44,51'i ilaçlama sayısının azaldığını belirtirken, yapılan hesaplamalara göre ilaçlama sayısının %17,64 azaldığı saptanmıştır. Ayrıca reçete uygulamasının üreticilerin tarım ilaçlarının kullanımı konusunda bilgi ve bilinç düzeylerinde olumlu yönde katkı sağladığı, buna bağlı olarak da üreticilerin son ilaçlama ile hasat arasında geçmesi gereken süreye ve ruhsatlı ilaç kullanımına dikkat etmek gibi tarım ilacı kullanımına yönelik tutum ve davranışlarında değişim olduğu, ancak gerek yaşanan epidemiler gerek ise iklim değişimi gibi çeşitli nedenlerle tarım ilacı kullanım miktarında azalma olmadığı tespit edilmiştir.trbitkisel üretimetkitarım ilacıdoctoralThesis