Kaya, MuratMujtaba, Muhammad2024-03-222024-03-222020http://hdl.handle.net/20.500.12575/90631In vitro doku kültür sırasında, ROS aracılı oksidatif doku kararması, araştırılan eksplantların rejenerasyon kabiliyetini sınırlayan başlıca kısıtlamalar arasında yer almaktadır. Bu fenomenin arkasındaki ana neden, ROS ve fitohormon hemostaz gardiyanının bozulmasıdır. Bu durum dokularda aşırı ROS birikmesine neden olup ciddi hücre ve doku hasarına yol açmaktadır. Mevcut tez çalışmasında, M. negelectum Guss.'un doku kararmasını kontrol etmek için yeni bir çözüm geliştirilmiştir. Bu amaç için üç farklı biyomateriyal tabanlı taşıyıcı, sırasıyla, G. macandrewii'den γ-APTES'ile işlevselleştirilmiş biyosilika boncuklar, Juglans regia'dan sporopollenin ve karides atığından kitin izole edilip farklı analitik araçlarla karakterize edilmiştir. İki farklı fitohormon (BAP ve NAA), izole edilmiş taşıyıcı sistemler içinde başarıyla enkapsüle edilmiştir. Sonuçlara göre, taşıyıcı sistemler, BAP ve NAA'nın sert dış koşullardan korunmasında önemli bir rol oynamıştır. Geliştirilen her üç taşıyıcı sistemin hepsinin hem simüle edilmiş tampon hem de doku kültürü koşullarında kontrollü salım patenleri sergilemiştir. Yükleme yüzdeleri, halihazırda geliştirilmiş birçok taşıyıcı sistemden daha yüksek kaydedilmiştir. Tez çalışmanın hipotezi ayrıca fizikokimyasal, enzimatik ve enzimatik olmayan analizlerle de desteklenmiştir. BAP ve NAA'nın kontrollü salımı, eksplantların normal büyümesiyle sonuçlanmıştır.trfizikokimyasalBiyokimyaPolimer Bilim ve TeknolojisidoctoralThesis