Garanti ve kefalet sözleşmeleri arasındaki ayrım
No Thumbnail Available
Date
2020-12-28
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Ankara Üniversitesi
Abstract
Garanti ile kefalet sözleşmeleri kişisel teminat sözleşmelerinin bir türüdür. Bu sözleşmenin tarafı olan alacaklı, borç ifa edilmediği takdirde güvence verene başvurma imkânı kazanır. Kefalet sözleşmesi Türk Borçlar Kanunu’nda (TBK) açıkça düzenlenmişken, garanti sözleşmesi ancak TBK’nın 128. maddesi ve içtihatlar ışığında yorumlanabilmektedir. Uygulamada ve teoride bu iki sözleşmenin ayrımını yapmak her zaman kolay olmamıştır. “Aslilik- fer’ilik”, “yorum” ve “taraf iradeleri” gibi ölçütler bu hususta yol göstericidir. Tüm bunların yanında yasa koyucu, TBK’nın 603. maddesiyle kefalet sözleşmesinin kefili koruyucu yanlarının bertaraf edilmesi çabasının da önüne geçmek istemiştir. Bu mecburiyet özellikle bankacılık faaliyetlerinde, borca güvence veren gerçek kişilerin uğradıkları mağduriyetten doğmuştur. Daha önce yargı kararlarıyla yapılan yorum, bu şekilde kanuni zemine oturtulmuştur.
Description
Keywords
Türk Borçlar Kanunu, Garanti sözleşmesi, Kefalet sözleşmesi