Browsing by Author "Keskin, Alev"

Now showing 1 - 2 of 2
  • No Thumbnail Available
    Item
    Cemil Cahit Toydemir, askerî ve siyasi faaliyetleri (1883-1956)
    (ANKARA ÜNİVERSİTESİ, 2024) Keskin, Alev
    Cemil Cahit Toydemir 1883 yılında İstanbul'da dünyaya gelmiştir. 6 Aralık 1902'de Harp Okulu'ndan mezun olduktan sonra Beyrut ve Hicaz'da görev yapmıştır. 31 Mart İsyanı ve 1909'da Yemen İsyanının bastırılmasında görevlendirilmiştir. Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları, Birinci Dünya Savaşı'nda Doğu Cephesi'ndeki muharebelere katılmıştır. Müteakiben Kafkas İslam Ordusu ile Azerbaycan'da Ruslara ve Ermenilere karşı mücadele etmiştir. Kurtuluş Savaşı'nda çıkan iç isyanlardan Zile ve Pontus İsyanlarının bastırılmasında önemli görevler üstlenmiştir. Yine Kurtuluş Savaşı sırasında cereyan eden İkinci İnönü Muharebesi, Kütahya-Eskişehir Muharebeleri ve Sakarya Meydan Muharebesi'ne komutanı olduğu 5'inci Kafkas Tümeni ile katılmıştır. Kurtuluş Savaşı'nın sona ermesi ile birlikte Trakya'nın devir tesliminde görevlendirilmiştir. Cumhuriyet döneminde önemli üst düzey askerî görevlerde bulunmuştur. Şeyh Sait İsyanının bastırılmasında görev almıştır. Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün cenaze töreninde 1'inci Ordu Komutanı Fahrettin Altay Paşa'nın yardımcısı olarak görevlendirilmiştir. İkinci Dünya Savaşı'nda bir grup komutanla Almanya'ya giderek Hitler'le görüşmüştür. Orgeneral rütbesinde iken kendi isteği ile emekli olmuş ve siyasete girerek 1946 seçimlerinde CHP'den İstanbul milletvekili seçilmiştir. Bir süre Millî Savunma Bakanlığı yapmıştır. 1950 yılına kadar milletvekilliğine devam etmiştir. 1956 yılında İstanbul'da vefat etmiştir. Ankara'da Devlet Mezarlığına defnedilmiştir. Millî Mücadele Anıları ile sonrasında Şeyh Sait İsyanında yaşadığı süreci kaleme almıştır. Anılarının Zile isyanına ilişkin kısmı Abdullah Kehale tarafından 1997 yılında "Millî Mücadele'de İç İsyanlar ve Cemil Cahit'in (Toydemir) Anıları" adıyla yayımlanmıştır.
  • No Thumbnail Available
    Item
    IDA JEAN ORLANDO’NUN ETKİLEŞİM MODELİNE GÖRE KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ TANILI HEMODİYALİZE GİREN HASTANIN İNCELENMESİ ve HEMŞİRELİK BAKIMI: VAKA SUNUMU
    (Ankara Üniversitesi, 2020) Keskin, Alev; Other; Other
    Bu olgu, kronik böbrek yetmezliği tanısı ile hemodiyaliz tedavisi gören bir hastanın bakımında Orlando’nun Etkileşim Modelini kullanarak, hemşireleri model kullanımına yönlendirmek, hastaya özgü hemşirelik girişimlerini geliştirmek ve hemşirelik bakımını sistematik olarak sunmak amacı ile planlanmıştır. Vaka 66 yaşında evli, 3 çocuk sahibi bir annedir. 57 yaşındayken ağız kuruluğu, sık sık idrara çıkma belirtileri ile iç hastalıkları polikliniğine başvuran hastadır. Yapılan tetkikler sonucunda Diabetus Mellitus tanısı konulmuş. 59 yaşında baş ağrısı belirtisi ile acil servise tekrar başvuran hastaya hipertansiyon tanısı konulmuştur. 64 yaşında tekrarlayan halsizlik, yorgunluk, öksürük ve enfeksiyon belirtileri ile hastaneye başvurmuş. Kronik böbrek yetmezliği tanısı ile takibe alınan hastaya, santral kateter takılarak hemodiyaliz tedavisi başlamış. Bu süreçte hastanın sol kolundan fistül açılıp hemodiyaliz tedavisi devam etmiştir. Hemodiyaliz tedavisi sürecinde hastada yorgunluk, halsizlik, el ve ayaklarda kramp, kaşıntı, ağrı, uykusuzluk şikayetleri oluşmuş. Aynı zamanda hasta diyetine uymakta zorlandığını, iyi bir eş olamadığını ve ölüm korkusu yaşadığını belirtmiştir. Tedavi sürecinde hasta sürekli olumsuz semptomlarla baş etmek zorunda kalmıştır. Hastanın KBY tanısı almış olması, özel ve zorlu bir tedavi sürecini yaşıyor olması birey için ciddi bir fizyolojik ve psikolojik gereksinimi beraberinde getirmektedir. Bu nedenle birey sistematik bir hemşirelik bakımına ve profesyonel iletişimle birlikte rehberliğe ihtiyaç duymaktadır. Orlando’nun ‘’etkileşim teorisi’’ne göre, hemşirelik süreci; hastanın davranışı, hemşirenin tepkisi ve hastanın yararına şekillendirilmiş hemşirelik girişimlerinin birbirlerini etkilemesi olarak belirtilmiştir. Orlando’nun "etkileşim teorisinde"; hasta ile bu çerçevede kurulan iletişim sürecinde sistematik bir hemşirelik bakımı planlanmış, geliştirilmiş ve uygulanmıştır. Süreç sonunda hastanın sözel ve sözel olmayan davranışlarında olumlu geri bildirim alınmıştır. Sonuç olarak; Orlando’nun etkileşim teorisi, hasta ile iletişim kurma, hasta tepkilerini anlama, gereksinimlerini belirleme ve bakımı uygulamada kullanılabilir.