Adrenerjik Reseptör Blokeri İlaçların Kalbin Substrat Metabolizması Üzerindeki Etkilerinin Miyosit Hücre Kültürlerinde İncelenmesi
Abstract
Beta adrenerjik reseptör bloke edici ilaçlar (β-blokerler) hipertansiyon, iskemik kalp hastalıkları ve aritmiler gibi çok sayıda kardiyovasküler hastalığın tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadırlar. Geçmişte kalp yetmezliği tedavisinde kontrindike oldukları düşünülmüşse de, günümüzde kalp yetmezliği semptomlarını ve mortaliteyi azalttıkları için bazı β-blokerler tedavide başarıyla kullanılmaktadırlar. Bu indikasyonda kullanılan β-blokerler, etkinlik yönünden birbirlerinin aynı değildir. Hem α1 hem de β adrenerjik reseptörleri bloke eden karvedilolün, kalp yetmezliği tedavisinde kullanılan öteki β-blokerlere üstünlük gösterdiği klinik çalışmalarla gösterilmiştir. Bu çalışmada karvedilol’ün miyosit substrat kullanımı üzerindeki olası etkileri incelenmiş ve bu etkiler öteki β-blokerlerle karşılaştırılmıştır. C2C12 hücreler %10 fetal sığır serumu içeren DMEM ortamında büyütülmüş ve %1 serumlu çözeltide farklılaştırılmıştır. Metabolik her substrat için validasyon ve kullanılan ilaçlar için doz belirleme süreçlerinden sonra hücrelerin kontrol (herhangi bir ilaç içermeyen) ve ilaç tedavili ortamlarda metabolik hızları belirlenmiştir. Karvedilol, hem dinlenme durumundaki hem de adrenalinle stimüle edilen hücrelerde 100 µM dozda uzun zincirli yağ asidi kullanımını yaklaşık %40 azaltıp glikoliz hızını da arttırmıştır. Benzer etkiler prazosin (α1 bloker) kullanımı ile de gerçekleşirken propranolol ve bisoprolol bu parametreleri etkilememiştir. Bu çalışmada elde edilen veriler ışığında, karvedilol’ün enerjetik substrat metabolizması üzerindeki etkilerinin β reseptörlere ek olarak α1 reseptörleri de bloke etmesinden kaynaklandığını ve kalp yetmezliği tedavisinde gösterdiği üstünlüğün de bu metabolik etkisinden kaynaklanıyor olabileceğini düşünmekteyiz.